Preparaten met vertraagde afgifte worden in toenemende mate voorgeschreven. Hiervoor is een aantal redenen aan te geven. Met een eenvoudiger doseringsschema van één- of tweemaal daags hoopt men een grotere therapietrouw te bewerkstelligen dan bij middelen die vaker worden ingenomen. Gelijkmatige opname vanuit het maag-darmkanaal uitgesmeerd over een langere periode geeft minder fluctuaties in serum- en eventueel eindorgaanconcentraties, waardoor een stabieler klinisch effect met wellicht minder bijwerkingen het gevolg zou kunnen zijn. In Nederland is een aantal geneesmiddelen in de vorm van een preparaat met vertraagde afgifte verkrijgbaar. De belangrijkste daarvan zijn calciumantagonisten, samen met ?-blokkers, niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmidelen (NSAID's), theofylline en lithium.
Optimale behandeling van patiënten na een overdosis met dergelijke preparaten vraagt inzicht in de toxicokinetiek en -dynamiek ervan, alsmede bekendheid met te nemen preventieve maatregelen om resorptie tegen te gaan en met de therapeutische mogelijkheden.
Zoals uit de hierna beschreven casus blijkt, brengt overdosering van preparaten met…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties