Operatieve behandeling van heupfracturen bij 90-jarigen

Onderzoek
H.L. Kalsbeek
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1991;135:2478-81
Abstract

Samenvatting

Van 1973-1987 werden in de Diaconesseninrichting ‘Bronovo’, Den Haag, 178 patiënten van 90 jaar en ouder geopereerd wegens een heupfractuur. Van hen hadden 10 reeds eerder een heupfractuur doorgemaakt. Vijftig patiënten leden aan dementie, hetgeen reactivering bemoeilijkte en bijdroeg aan 43 van de totale sterfte. Bij 10 patiënten hadden pogingen tot mobilisatie geen succes. De behandeling bestond bij laterale en pertrochantere fracturen uit osteosynthese volgens McLaughlin (6), volgens Ender (74) en met een dynamische heupschroef (17) en bij mediale fracturen met een dynamische heupschroef (54) of een kop-halsprothese (27). De sterfte in het ziekenhuis was respectievelijk 16, 28, 6, 11 en 11. De totale sterfte in het ziekenhuis was 18, de gemiddelde verpleegduur tot ontslag 35 dagen. Van 71 patiënten die nog zelfstandig woonden, kon 24 rechtstreeks naar huis terugkeren. Bij 7 patiënten zakten de Ender-pennen uit en bij 6 patiënten moest secundair na een dynamische heupschroef alsnog een kop-halsprothese worden ingebracht, 3 moesten daarvoor opnieuw worden opgenomen.

Bij actieve hoog bejaarden heeft bij een laterale of pertrochantere fractuur toepassing van een dynamische heupschroef de voorkeur boven osteosynthese met Ender-pennen, die slechts bij niet-mobiele patiënten kan worden toegepast. Bij een mediale fractuur dient vooral bij actieve patiënten voor een kop-halsprothese te worden gekozen, bij niet-actieven voor een dynamische heupschroef. Verwacht kan worden dat het aantal hoog bejaarden met een heupfractuur in de komende jaren aanzienlijk zal toenemen.

Auteursinformatie

Diaconesseninrichting ‘Bronovo’, afd. Heelkunde, Bronovolaan 5, 2597 AX Den Haag.

Dr.H.L.Kalsbeek, chirurg.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties