Multipele sclerose in de huisartspraktijk

To study the family physician's role in the diagnosis and treatment of multiple sclerosis (MS) patients.

Design

Descriptive.

Setting

Nederlands Instituut voor Onderzoek van de Gezondheidszorg, Utrecht, the Netherlands.

Method

In the Dutch National survey of morbidity and intervention in general practice, data were collected by 161 general practices throughout the Netherlands (161 family physicians) regarding contacts with patients during three months. These data were examined for contacts which resulted in the diagnosis of MS and for comorbidity.

Results

MS patients (n = 118) had 4.3 encounters per 3 months with their family physician and (or) the practice assistant. In 5 patients MS was diagnosed for the first time. Apart from neurological complaints characteristic of MS the family physician was consulted most frequently for sleeping disorders, urinary tract infections and urine incontinence. One-third of patients depended on social security and 26 had a paid job.

Conclusion

The family physician was consulted relatively frequently by MS patients. Apart from sleeping disorders remarkably few psychic complaints were noted.

Samenvatting

Doel

Meer inzicht krijgen in de rol van de huisarts bij diagnostiek en begeleiding van patiënten met multipele sclerose (MS).

Opzet

Descriptief.

Plaats

Nederlands Instituut voor Onderzoek van de Gezondheidszorg, Utrecht.

Methode

In de ‘Nationale studie van ziekten en verrichtingen in de Nederlandse huisartspraktijk’ registreerden 161 Nederlandse huisartsen (aselecte steekproef) de contacten met hun patiënten gedurende 3 maanden. Met deze gegevens werd onderzoek gedaan naar contacten met als einddiagnose ‘MS’ en naar comorbiditeit.

Resultaten

MS-patiënten (n = 118) hadden in 3 maanden gemiddeld 4,3 maal contact met hun huisarts en (of) de praktijkassistent. Bij 5 patiënten werd de ziekte voor het eerst vastgesteld. Behalve wegens voor MS typische stoornissen van sensibiliteit en motoriek werd de huisarts het meest geconsulteerd wegens slaapstoornissen, urineweginfecties en urine-incontinentie. Eenderde van alle patiënten had een uitkering krachtens de Wet op de Arbeidsongeschiktheidsverzekering en een kwart van de patiënten verrichtte betaalde arbeid.