Medicamenteuze behandeling van bell-paralyse: gunstig effect van prednisolon nu aangetoond

Opinie
W. Opstelten
P. Portegies
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:362-4
Abstract

Een perifere facialisverlamming is een mutilerende aandoening waarvan de psychische en sociale gevolgen groot kunnen zijn. Bij een derde van de patiënten wordt een duidelijke oorzaak van de verlamming gevonden, zoals een trauma, diabetes mellitus, herpes zoster oticus of lymeziekte. Indien er geen oorzaak wordt gevonden, spreken we van een idiopathische perifere facialisverlamming of van bell-paralyse. De gerapporteerde incidentie hiervan varieert van 20 tot 32 per 100.000 persoonsjaren.1-3 De incidentie stijgt met de leeftijd, hoewel sommige onderzoeken de hoogste incidentie laten zien bij personen van 20-40 jaar. Bij 85 van de patiënten begint het herstel van de verlamming binnen 3 weken; 70 herstelt volledig. De kans op herstel is afhankelijk van de leeftijd van de patiënt en van de ernst van de verlamming. Bijna alle kinderen herstellen restloos, terwijl meer dan de helft van de patiënten ouder dan 60 jaar restverschijnselen overhoudt. Ook bij een totale uitval is de…

Auteursinformatie

Nederlands Huisartsen Genootschap, afd. Richtlijnontwikkeling en Wetenschap, Postbus 3231, 3502 GE Utrecht.

Hr.dr.W.Opstelten, huisarts.

Onze Lieve Vrouwe Gasthuis, afd. Neurologie, Amsterdam.

Hr.dr.P.Portegies, neuroloog.

Contact hr.dr.W.Opstelten (w.opstelten@nhg.org)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties