Margriet van Leeuwen

Wat wilde u vroeger worden?

‘Psychiatrie had altijd al mijn interesse. Na mijn co-schappen heb ik echter een periode bij interne geneeskunde gewerkt en overwogen internist te worden. Het vak psychiatrie blijft fascinerend, wie heeft er nou de mogelijkheid om bij zoveel mensen mee te kijken in hun levensverhaal? Ik leer elke dag van mijn patiënten.’

Wat was de beste stap in uw carrière?

‘Vanuit de ziekenhuispsychiatrie bij de eetstoornissen gaan werken. Ook na 12 jaar vervelen deze ziektebeelden nog niet en is er nog veel te ontdekken.’

Wat bracht u ertoe een artikel bij het NTvG in te dienen?

‘Ik was gevraagd voor een overzichtsartikel over eetstoornissen en aangezien ik graag over mijn vak vertel leek dit me een goede kans mijn kennis over eetstoornissen over te dragen.’

Waar bent of was u het gelukkigst?

‘In de bergen, uitkijkend over besneeuwde toppen met op de voorgrond een alpenweide met bloemen.’

Heeft u een ‘guilty pleasure’?

‘Bonbons. Inmiddels ben ik zover dat ik ze zelf maak: dan zijn ze altijd binnen handbereik!’

Waarover kunt u zich opwinden?

‘Over het beleid van de overheid ten aanzien van obesitas. Lange tijd was het motto dat het individu verantwoordelijk is en zelf door meer te sporten en minder te eten obesitas kan aanpakken. Dat is een beperkte visie. We leven in een obesogene omgeving en we hebben de overheid nodig om daar paal en perk aan te stellen. Met roken zijn we erachter dat het individu niet zomaar kan veranderen, nu nog met obesitas.’

‘We moeten onze obesogene omgeving veranderen’

Wat is uw motto?

‘Schets een “plaatje” van het verhaal van de patiënt. Probeer iemand echt te begrijpen. Waarom doet iemand wat hij doet? Hoe past dat in het levensverhaal van de patiënt? Iemand is geworden tot wie hij is door vele oorzaken.’

Wat doet u om fit te blijven?

‘Sinds vele jaren volg ik een outdoor sportklasje. Heerlijk in de zomer, maar juist ook in de winter als het bijvoorbeeld vriest!’

Wat doet u met familie en vrienden die met kwaaltjes aankomen?

‘Ik denk mee over wat er aan de hand kan zijn, maar vooral over of het iets is wat ze aan hun eigen huisarts moeten voorleggen. Ik geef ze uitleg zodat ze begrijpen wat zij aan hun arts moeten vertellen of vragen.’

Wat zou u willen veranderen in de zorg?

‘Dat systeemtherapie weer vergoed wordt. De basis van heel veel problemen, niet alleen in de psychiatrie, maar ook de somatiek, ligt bij trauma. Denk daarbij niet alleen aan fysiek trauma, maar juist aan verwaarlozing. Veel mensen die ik in de praktijk behandel, hebben niet geleerd hoe zij moeten omgaan met emoties. Deze worden dan fysiek geuit of, zoals in mijn vakgebied, weggemaakt met veel of weinig eten. Aandacht voor trauma en veel meer plekken waar iemand voor trauma kan worden behandeld is essentieel. De grootste uitdaging is om het zoveel mogelijk te voorkomen.’

Is de gedachte aan pensioen een droom of een nachtmerrie?

‘Als je werkt verlang je naar meer vrije tijd en als je alleen maar vrij hebt verlang je naar werk. Kortom, leef in het nu en maak er wat moois van.’

Wat doet u met een miljoen?

‘Beleggen, zodat ik met de opbrengst verschillende goede doelen, maar zeker ook onderzoek kan steunen. Het eetstoornissenvakgebied kan zeker nog meer onderzoek gebruiken, zodat we nog beter weten hoe wij meer mensen kunnen laten herstellen. We weten nu nog onvoldoende waarom sommige mensen wel en sommige niet herstellen.’

Welk boek heeft u al minstens een keer herlezen?

‘Qua vakgebied raad ik iedereen aan om The body keeps the score van Bessel van der Kolk te lezen. Het gaat over wat trauma voor sporen in je leven achterlaat. En voor de ontspanning Poubelle, van Pieter Waterdrinker. Leest als een trein en leert je over Rusland en Oekraïne.’