In 1996 schreef de hoofdredacteur van The Lancet Richard Horton een uiterst kritisch en daardoor prikkelend hoofdredactioneel onder de veelzeggende titel ‘Surgical research or comic opera: questions, but few answers’ (Heelkundig onderzoek of een operette: vragen, maar weinig antwoorden).1 Het ontbrak de internationale chirurgische gemeenschap in zijn ogen aan creatief ontworpen en zorgvuldig uitgevoerde prospectieve gerandomiseerde studies (RCT’s). Hij riep op tot meer, maar vooral ook methodologisch beter klinisch onderzoek.
In het afgelopen decennium lijkt deze kritiek goeddeels weerlegd. Een groot aantal internationale, prospectief gerandomiseerde chirurgische trials werd opgezet en de resultaten daarvan werden in vooraanstaande tijdschriften gepubliceerd. Vooral op het gebied van de laparoscopische en de oncologische chirurgie, maar ook de vaatchirurgie werden onderzoeksresultaten verkregen waardoor steeds vaker in de dagelijkse chirurgische praktijk sprake kan zijn van de zo gewenste evidencebased chirurgie.
Nederland Nederlandse chirurgen hebben in belangrijke mate bijgedragen aan deze ontwikkeling. In ons relatief kleine, goed…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties