Honderd jaar orthopedie in Nederland. IV. Wervelkolomaandoeningen

Klinische praktijk
H.D. Been
A. van Ooij
B.E.E.M.J. Veraart
G.H. Slot
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1998;142:1009-15
Abstract

Samenvatting

De laatste jaren is een spectaculaire vooruitgang geboekt in de behandeling van diverse wervelkolomaandoeningen. Door de verbeterde osteosynthesemethoden, noodzakelijk bij de verstijvingsoperaties van de wervelkolom, is langdurige bedrust postoperatief niet meer nodig.

Van alle vormen van scoliose komt de idiopathische het meest voor, maar bij het overgrote deel van de betrokkenen krijgt ze geen klinische betekenis. Bij de overige patiënten neemt men, indien zij onbehandeld blijven, een progressie van de verkromming tijdens de groei waar. Progressieve idiopathische scoliosen zijn langs conservatieve weg effectief te behandelen. Screening op school speelt hierbij een belangrijke rol. Indien de verkromming progressief blijkt te zijn kan, indien de skeletgroei nog niet is voltooid, een brace worden voorgeschreven. Door deze vorm van behandeling kan progressie van de verkromming worden voorkomen. Ook is het aantal operaties door deze conservatieve therapie aanzienlijk gedaald.

De ziekte van Scheuermann kenmerkt zich door een versterkte kyfose van de thoracale wervelkolom. De behandeling van de versterkte thoracale kyfose is bij het opgroeiende kind gericht op het tegengaan van verdere progressie van de kyfose. Alleen bracetherapie is effectief gebleken. Het merendeel van de wervelfracturen kan conservatief behandeld worden. Bij ernstige wervelfracturen verdient operatieve therapie de voorkeur.

In westerse geïndustrialiseerde landen zijn rugklachten een belangrijk gezondheidsprobleem. Ze vormen de belangrijkste oorzaak voor arbeidsongeschiktheid en ziekteverzuim. Rugklachten bij degeneratieve wervelkolomaandoeningen dienen multidisciplinair behandeld te worden.

De ontwikkeling van geavanceerde osteosynthesemethoden heeft het mogelijk gemaakt wervelmetastasen chirurgisch te behandelen. De resultaten hiervan zijn bemoedigend voor de leefbaarheid van de patiënt.

Auteursinformatie

Academisch Medisch Centrum, afd. Orthopedie, Meibergdreef 9, 1105 AZ Amsterdam.

Dr.H.D.Been, orthopedisch chirurg.

Academisch Ziekenhuis, afd. Orthopedie, Maastricht.

Dr.A.van Ooij, orthopedisch chirurg.

Dr.B.E.E.M.J.Veraart, orthopedisch chirurg, Blaricum.

St.-Maartenskliniek, afd. Orthopedie, Nijmegen.

Dr.G.H.Slot, orthopedisch chirurg.

Contact dr.H.D.Been

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties