HIV-infectie in (para)medische beroepen: een beroepsziekte

Perspectief
G.J.J. van Doornum
C.A.J. de Roy van Zuydewijn
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1989;133:2294-6

Het aantal in de gezondheidszorg werkzame personen dat tijdens het werk met het humane immunodeficiëntievirus (HIV) geïnfecteerd is geraakt, is volgens publikaties tot nu toe 22.1 Te verwachten is dat dit aantal zal toenemen, daar werkers in de gezondheidszorg meer en meer te maken zullen krijgen met patiënten of materiaal van patiënten die met HIV geïnfecteerd zijn.

In 1987 werd het beroepsrisico geschat van een in Amsterdam werkzame chirurg. Onder bepaalde aannames werd hierbij gekomen tot een infectierisico van 0,015 gedurende een arbeidsleven van 30 jaar.2 De belangrijkste wijze van blootstelling aan het HIV wordt gevormd door zogenaamde prikaccidenten. De niet-intacte huid en slijmvliezen kunnen ook als toegangsweg dienen, doch het besmettingsrisico is dan lager.34 Uit onderzoek in Amsterdamse ziekenhuizen is gebleken dat het hoogste aantal prikaccidenten voorkomt bij laboratoriummedewerkers; dit bedraagt namelijk 13,8 per honderd medewerkers per jaar.5

In de discussie over beroepsrisico voor…

Auteursinformatie

GG & GD, Streeklaboratorium, Nieuwe Achtergracht 100, 1018 WT Amsterdam.

G.J.J.van Doornum, medisch microbioloog.

Mw.mr.C.A.J.de Roy van Zuydewijn, advocaat, Amsterdam.

Contact G.J.J.van Doornum

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties