Op 12 december jongstleden bracht de Permanente Commissie AIDS van de Gezondheidsraad een advies uit aan de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, onder de titel ‘Vrouwen en kinderen met HIV-infectie of AIDS’.1 Deze twee patiëntengroepen waren in de eerste jaren van de epidemie onderbelicht gebleven; dit had een duidelijke reden. Tot voor enkele jaren waren in Nederland vrijwel alleen volwassen mannen slachtoffer van infectie met het humane immunodeficiëntievirus (HIV) en vervolgens van AIDS. Zij hadden het virus voornamelijk via homoseksueel geslachtsverkeer of intraveneus drugsgebruik verworven; daarnaast zijn ongeveer 170 hemofiliepatiënten tot medio 1985 geïnfecteerd geraakt via bloedprodukten.
In de loop van de jaren negentig werd steeds meer aandacht gevraagd voor de andere patiëntengroepen; dit was nadrukkelijk ook het geval tijdens de 8e internationale AIDS-conferentie in Amsterdam in juli 1992. Met name Amerikaanse deelnemers wezen op de vaak gebrekkige kennis bij artsen van verschijnselen van HIV-infectie en AIDS bij…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties