Gunstige effecten van revalidatie bij patiënten met CARA

Onderzoek
N.J.M. Cox
J. Hendriks
R.A. Binkhorst
C.L.A. van Herwaarden
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1991;135:987-91
Abstract

Samenvatting

Doel

Het onderzoeken van de effecten van een revalidatieprogramma op een groot aantal variabelen bij patiënten met CARA die veel klachten ervoeren bij een eigenlijk niet ernstig gestoorde longfunctie. Effecten op korte en op lange termijn werden bestudeerd door vergelijking met een controlegroep.

Plaats

Universitair Longcentrum Dekkerswald te Groesbeek.

Opzet

Prospectief klinisch onderzoek met controlegroep.

Patiënten en methoden

De behandelde groep bestond uit 44 patiënten met een obstructieve longaandoening; FEV1 was 68,3 van de voorspelde waarde. De controlegroep bestond uit 43 vrijwillig meewerkende patiënten die vergelijkbaar waren wat betreft longfunctie, reversibiliteit, leeftijd, geslacht, Quetelet-index, medicatie en opleidingsniveau. De ontwikkelingen in beide groepen werden 2 jaar gevolgd door middel van tests en vragenlijsten. Veranderingen ten opzichte van de beginwaarde werden met covariantieanalyse geanalyseerd.

Patiënten in de revalidatiegroep volgden gedurende 3 maanden (38 uur per week) een revalidatieprogramma, bestaande uit een optimale medische behandeling in combinatie met training van het fysieke prestatievermogen en gezondheidsvoorlichting met psychologische en maatschappelijke begeleiding.

Resultaten

In de revalidatiegroep bleek langdurige verbetering wat betreft conditie, psychologische functies en consumptie van medische zorg. Het aantal dagen dat patiënten werkten nam significant toe en de levenswijze werd actiever, hetgeen gepaard ging met een verbetering van coördinatievermogen en spierkracht. Er werd minder gerookt en het lichaamsvetpercentage nam af. Bronchiale hyperreactiviteit, behoefte aan medicatie en klachten van hoesten en sputumproduktie verminderden niet. De mate van luchtwegobstructie en subjectieve dyspnoe-, allergie- en hyperreactiviteitsklachten verminderden alleen op korte termijn.

Conclusie

Bij patiënten met relatief veel klachten bij een slechts matig gestoorde longfunctie gaf longrevalidatie een langdurige verbetering van een groot aantal variabelen op korte en lange termijn. Indien de toestand van patiënten uit deze categorie met de gangbare therapeutische behandeling niet verbetert, dient een revaliderende behandeling dan ook overwogen te worden.

Auteursinformatie

Universitair Longcentrum Dekkerswald, Postbus 9001, 6560 GB Groesbeek.

Dr.N.J.M.Cox en prof.dr.C.L.A.van Herwaarden, longartsen.

Katholieke Universiteit Nijmegen.

Mathematisch-statistische afdeling: J.Hendriks, statisticus.

Afd. Fysiologie: prof.dr.R.A.Binkhorst, fysioloog.

Contact dr.N.J.M.Cox

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties