Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

De resultaten van 4 jaar galsteenvergruizing.

Onderzoek
P.W. Plaisier
R.L. van der Hul
R. den Toom
H.G.T. Nijs
O.T. Terpstra
H.A. Bruining
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1993;137:768-71
Abstract
Abstract
Sluiten
Results of four years of gallstone lithotripsy.

Determination of the efficacy of extracorporeal shock wave lithotripsy (ESWL) of gallbladder stones and adjuvant treatment with oral bile acids.

Setting

Department of Surgery, University Hospital Dijkzigt, Rotterdam, the Netherlands.

Design

Descriptive clinical research.

Patients and methods

In 4 years, 133 patients (34 males and 99 females, mean age 49 years (range 24-81)) underwent 299 ESWL sessions, on an outpatient basis except for the first 16. All patients received adjuvant oral bile acid therapy (7-8 mgkg body weight urso- and chenodeoxycholic acid, starting one day after ESWL). The number of ESWL sessions was 2.5 (mean; range: 1-7) with 2817 shock waves (75-4000), a session duration of 62 min (35-210). 73.7 of the patients (n = 98) required intravenous analgo-sedation.

Results

At a mean follow-up of 13.8 months (1-45), 27.6 of the patients were free of stones. At 1 year after the first ESWL session, 51.0 of the patients with a solitary stone and 8.3 of the patients with 2-10 stones were free of stones (p < 0.0001). Of the 43 patients who had become free of stones 6 developed recurrent stones (14.0). Fifty-seven patients (42.9) suffered from colic,9(6.8) from obstruction of the common bile duct, including 4 who developed pancreatitis. Two patients had transient haematuria and one acute cholecystitis; 15 (11.3) suffered from an oral bile acid-related diarrhoea, which could easily be resolved by lowering the dose of chenodeoxycholic acid. 30 patients (22.6) underwent cholecystectomy.

Conclusions

Our results reconfirm that ESWL is safe and moderately effective in selected patients. Nowadays most patients choose laparoscopic cholecystectomy, which implies that ESWL will be confined to patients with an increased operative risk and to those who refuse surgery. ESWL should be limited to patients with solitary stones.

Samenvatting

Doel

Het bepalen van de effectiviteit van de schokgolfvergruizing (ESWL) van galblaasstenen en nabehandeling met orale galzuurmedicatie.

Plaats

Afdeling Heelkunde, Academisch Ziekenhuis Rotterdam-Dijkzigt.

Opzet

Descriptief klinisch onderzoek.

Patiënten en methoden

In 4 jaar tijd ondergingen 133 patiënten (34 mannen en 99 vrouwen met een gemiddelde leeftijd van 49 jaar (uitersten: 24-81)) 299 ESWL-behandelingen, met uitzondering van de eerste 16 poliklinisch. Alle patiënten werden nabehandeld met galzuren (7-8 mg per kg lichaamsgewicht urso- en chenodeoxycholzuur, te beginnen 1 dag na ESWL). Het aantal sessies was gemiddeld 2,5 (1-7), het aantal schokgolven 2817 (75-4000), de sessieduur 62 min (35-210) en bij 73,7 van de patiënten (n = 98) was intraveneuze sedatie-analgesie noodzakelijk.

Resultaten

Met een gemiddelde follow-up-duur van 13,8 maanden (1-45) was 27,8 van de patiënten zonder stenen. Op 1 jaar na de eerste vergruizingssessie was van de patiënten met een solitaire steen 51 (2651) zonder stenen en van de patiënten met 2-10 stenen 8 (560) (p < 0,0001). Zes van de 43 patiënten (14) bij wie de stenen ooit weg waren, kregen een recidief. De complicaties waren: koliek gedurende de nabehandeling (57 patiënten; 42,9), galwegobstructie (9; 6,8) van wie 5 met icterus en (of) stopverffaeces en 4 met pancreatitis; 2 maal was er kortdurende macroscopische hematurie en 1 maal acute cholecystitis; I5 patiënten (11 ,3) klaagden over met de galzuurmedicatie samenhangende diarree, die verdween na verlaging van de dosis chenodeoxycholzuur. Dertig patiënten (22,6) ondergingen uiteindelijk een cholecystectomie.

Conclusie

Deze resultaten bevestigen dat ESWL veilig is en redelijk effectief bij een geselecteerde patiëntengroep. Veel patiënten kiezen inmiddels voor laparoscopische cholecystectomie. In de toekomst zal ESWL waarschijnlijk uitsluitend zijn geïndiceerd voor patiënten met een vergroot operatierisico en voor hen die een operatie afwijzen. ESWL dient slechts te worden toegepast bij solitaire stenen.

Artikelinformatie
Aanvaard op
In print verschenen in
week 15 1993

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 1993;137:768-71
Vakgebied
Maag-darm-leverziekten
Beeldvorming
Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis Rotterdam-Dijkzigt, Dr.Molewaterplein 40, 3015 GD Rotterdam.

Afd. Heelkunde: P.W.Plaisier, R.L.van der Hul en R.den Toom assistent-geneeskundigen; prof.dr.H.A.Bruining, chirurg. GGD, afd. Epidemiologie, Rotterdam. Dr.H.G.T.Nijs, arts-epidemioloog.

Academisch Ziekenhuis, afd. Heelkunde, Leiden.

Prof.dr.O.T.Terpstra, chirurg.

Contact P.W.Plaisier

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties