Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

De klinische effectiviteit van een nieuwe vorm van nierfunctievervangende behandeling: continue cyclische peritoneale dialyse

Onderzoek
C.W.H. de Fijter
P.L. Oe
H.A. Verbrugh
J.J.P. Nauta
J. van der Meulen
J. Verhoef
A.J.M. Donker
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1995;139:658-64
Abstract
Abstract
Sluiten
Continuous cyclic peritoneal dialysis: clinical efficacy and comparison with continuous ambulatory peritoneal dialysis.

To investigate the relative merits of continuous cyclic peritoneal dialysis (CCPD) versus continuous ambulatory peritoneal dialysis with Y-connector (CAPD-Y) as renal replacement therapy regarding clinical efficacy and morbidity.

Design

Prospective, randomized study.

Setting

Free University Hospital Medical Centre, Amsterdam.

Method

In all new end-stage renal failure patients consecutively entering the dialysis program from January 1988 through July 1991, patient and technique survival, dialysis adequacy and (infectious) morbidity were measured.

Results

Forty-one patients (median age 56 years; range: 18-86) started on CAPD-Y (follow-up of 688 patient months), and 41 patients (median age 54 yrs; 21-76) started CCPD (723 patient months). The two patient groups showed no significant differences in dialysis adequacy (as assessed by blood pressure control and laboratory and neurological variables), and patient or technique survival. Renal transplant was the main reason for technique cessation in both groups. The average number of hospitalisations per CAPD-Y patient year was 1.0 versus 0.6 for CCPD patients (p = 0.02), with a mean duration of hospital stay of 10.8 and 9.6 days, respectively (p > 0.05). Peritonitis occurred less often in those on CCPD (0.94 versus 0.51 episodes per patient year; p = 0.03). No difference in causative pathogens was observed. Exit site infection rate was 0.38 episodes per patient year in both groups.

Conclusion

In an unselected patient population, CCPD was accompanied by a significantly lower peritonitis rate and dialysis-related hospitalisation rate, while it was as effective as CAPD-Y regarding patient and technique survival. CCPD is an important alternative to haemodialysis and CAPD.

Samenvatting

Doel

Vergelijking van de klinische effectiviteit van een nieuwe vorm van nierfunctievervangende behandeling, te weten continue cyclische peritoneale dialyse (CCPD), met die van continue ambulante peritoneale dialyse met Y-stukje (CAPD-Y).

Opzet

Prospectief, gerandomiseerd onderzoek.

Plaats

Academisch Ziekenhuis Vrije Universiteit, Amsterdam.

Methode

Bij alle opeenvolgende nieuwe patiënten met terminale nierinsufficiëntie die in de periode januari 1988-juli 1991 onder behandeling kwamen, werden gemeten: patiënt- en techniekoverleving, dialyse-efficiëntie en (infectieuze) morbiditeit.

Resultaten

Van de patiënten startten 41 (mediane leeftijd 56 jaar; uitersten: 18-86) met CAPD-Y (follow-up: 688 patiëntenmaanden), en 41 (mediane leeftijd 54 jaar; 21-76) met CCPD (follow-up: 723 patiëntenmaanden). Er waren geen statistisch significante verschillen in dialyse-efficiëntie (gemeten aan bloeddrukregulatie, biochemische en neurologische variabelen) en patiënt- of techniekoverleving. Niertransplantatie was in beide groepen de belangrijkste reden om met dialyse te stoppen. Het gemiddelde aantal opnamen per patiëntjaar bedroeg 1,0 in de CAPD-Y-groep en 0,6 in de CCPD-groep (p = 0,02), met een gemiddelde opnameduur van respectievelijk 10,8 en 9,6 dagen (p > 0,05). De peritonitisincidentie was groter in de CAPD-Y-groep (0,94 episodenpatiëntjaar) dan in de CCPD-groep (0,51; p = 0,03). Er werd geen verschil gevonden in de verwekkers. In beide groepen bedroeg de huidpoortinfectiefrequentie 0,38 episodenpatiëntjaar.

Conclusie

In een ongeselecteerde patiëntengroep leidde CCPD tot een significant lagere peritonitis-incidentie en tot minder met peritoneale dialyse samenhangende ziekenhuisopnamen, terwijl ze even effectief was als CAPD-Y wat betreft dialyse-efficiëntie en patiënt- en techniekoverleving. CCPD is een goed alternatief voor hemodialyse en CAPD.

Artikelinformatie
Aanvaard op
In print verschenen in
week 13 1995

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 1995;139:658-64
Vakgebied
Interne vakken
Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis Vrije Universiteit, afd. Interne Geneeskunde, Amsterdam.

Mw.dr.C.W.H.de Fijter, assistent-geneeskundige (thans: St. Lucas Ziekenhuis, J.Tooropstraat 164, 1061 AE Amsterdam); dr.P.L.Oe, dr.J.van der Meulen en prof.dr.A.J.M.Donker, internisten; drs.J.J.P.Nauta, statisticus.

Academisch Ziekenhuis, afd. Infectieziekten, Utrecht.

Prof.dr.H.A.Verbrugh en prof.dr.J.Verhoef, medisch microbiologen.

Contact mw.dr.C.W.H.de Fijter

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties