De huisarts en de begeleiding van patiënten met kanker

Klinische praktijk
H. Wemekamp
L.M. Gualthérie van Weezel
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1996;140:1389-91

Dames en Heren,

In een recente klinische les beschrijft Wagener het belang van een goede communicatie tussen specialist en kankerpatiënt.1 Een aantal ingezonden reacties benadrukt de rol van de huisarts en bevestigt het belang van een goede en tijdige communicatie tussen huisarts en specialist.2-5

Huisartsen kunnen als gezinsarts centraal staan in de gezondheidszorg. Lukt hun dat ook bij de begeleiding van patiënten met kanker? Dit betekent het aanbieden van integrale zorg, aan de patiënt zelf en aan diens eventuele naasten. Aandacht dus voor de somatische, de psychische en de sociale factoren, dit in samenwerking met andere hulpverleners.

Er bestaan geen richtlijnen over wat goed huisartsgeneeskundig handelen is bij de begeleiding van patiënten met kanker. De aard en de intensiteit van de bemoeienis van de huisarts hangen niet alleen af van de patiënt (de aard en de fase van de ziekte, de psychische gevolgen, de persoonskenmerken, het sociale netwerk…

Auteursinformatie

Nederlands Huisartsen Genootschap, afd. Deskundigheidsbevordering, Postbus 3231, 3502 GE Utrecht.

Mw.H.Wemekamp, huisarts.

Nederlands Kanker InstituutAntoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis, Amsterdam.

L.M.Gualthérie van Weezel, psychiater.

Contact mw.H.Wemekamp

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties