De behandeling van darmfalen bij volwassenen. I. Dieetmaatregelen

- Patients with intestinal failure, predominantly caused by short-bowel syndrome, have impaired quality of life due to the frequent development of complications.

- Dietary modifications have an established role in the treatment of short-bowel syndrome.

- Treatment of short-bowel syndrome includes optimising the balance of fluids and nutrients in the presence of reduced absorption. The population is heterogeneous due to differences in anatomical structure and the functional status of the remaining intestine. Diet must therefore be tailored to the individual patient.

- Determining the appropriate amount of carbohydrates is based on the presence of the colon, because carbohydrates are processed in the colon by bacterial fermentation.

- Patients with a jejunostomy rapidly become dehydrated because they lose more sodium and fluids than are taken up enterally. The jejunum rapidly absorbs solutions with high salt concentrations, such as the WHO-recommended oral rehydration solution.

- Replacement of long-chain fatty acids with water-soluble medium-chain fatty acids increases the energy intake in patients with short-bowel syndrome and a colon.

- Extra attention should be given to electrolytes, trace elements and vitamins.

- Patients with short-bowel syndrome and a colon are at risk for oxalate nephropathy. For these patients, a low oxalate diet is recommended.

- With these interventions, many patients with intestinal failure will ultimately become independent of total parenteral nutrition.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:1819-24

Samenvatting

- Patiënten met darmfalen, meestal door het kortedarmsyndroom, hebben een beperkte kwaliteit van leven door het frequent optreden van complicaties.

- Bij de behandeling van het kortedarmsyndroom is er een duidelijke plaats voor dieetaanpassingen.

- De behandeling van het kortedarmsyndroom behelst het optimaliseren van de balans van vocht en nutriënten bij een afgenomen opname. De patiëntengroep is heterogeen, door verschillen in anatomische situatie en gezondheid van de resterende darm. Het dieet moet dan ook individueel worden aangepast.

- De basis voor het bepalen van de hoeveelheid koolhydraten is de aanwezigheid van het colon omdat koolhydraten daar door bacteriële fermentatie worden omgezet.

- Patiënten met een jejunostoma drogen snel uit doordat zij meer natrium en vocht verliezen dan enteraal wordt opgenomen. Het jejunum neemt oplossingen met hoge zoutconcentraties gemakkelijk op, zoals de door de Wereldgezondheidsorganisatie aanbevolen orale-rehydratieoplossing.

- Vervangen van langeketenvetten door wateroplosbare middellangeketenvetten verhoogt de energieopname bij patiënten met het kortedarmsyndroom en een colon.

- Extra aandacht verdienen elektrolyten, spoorelementen en vitaminen.

- Patiënten met een kortedarmsyndroom die een colon hebben, lopen het risico op oxalaatnefropathie. Bij hen kan een oxalaatbeperkt dieet aangewezen zijn.

- Uiteindelijk kunnen veel patiënten met darmfalen mede door deze interventies onafhankelijk worden van de ingrijpende behandeling met totale parenterale voeding.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:1819-24