Bloedplaatjes geven bij tekort. Logisch – of toch niet? Suzanne Fustolo-Gunnink onderzoekt waarom bij complexe medische systemen minder soms beter is.
Sommige prematuur geboren baby’s hebben een tekort aan bloedplaatjes. Om bloedingen te voorkomen kunnen ze transfusies met bloedplaatjes krijgen. De gedachte is logisch: als je te weinig bloedplaatjes hebt, dan geef je er toch gewoon een paar bij? Maar tegen alle verwachtingen in ontdekte Suzanne Fustolo-Gunnink dat juist een voorzichtiger beleid – minder bloedplaatjes toedienen – leidt tot betere uitkomsten. Een voorbeeld van de complexiteit van medische vraagstukken. Haar missie? De complexiteit en daarmee onzekerheid in medisch wetenschappelijk onderzoek inzichtelijk maken.
Hoe ben je bij ‘complexiteit’ terechtgekomen?
‘Eigenlijk komt dat vooral doordat wij bij onze RCT een resultaat vonden dat…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
complexiteitsdenken
Met veel plezier, instemming en herkenning heb ik dit artikel over complexiteitsdenken gelezen. Dank u wel. Huisartsen bewegen zich in het spanningsveld tussen de meestal op EBM gebaseerde standaarden en de complexiteit van de patient en zijn of haar verhaal. De drie pijlers van EBM, evidence, voorkeuren van de patient en de ervaringskennis van de arts, moeten worden geïntegreerd in de medische besluitvorming en dat alleen al is een complex proces waarvoor vrijwel geen richtlijnen bestaan. Huisartsen lijken goed in staat te dealen met de onzekerheid die dat soms oplevert. Zij hebben het complexiteitsdenken door hun ervaringskennis, opgedaan in de dagelijkse praktijk, op een bijna automatische wijze geleerd. Uw hoofdredacteur en ik hebben met enkele anderen een paar artikelen over deze manier van denken en diagnosticeren geschreven die ik nog graag onder uw aandacht breng.
Met vriendelijke groet,
Erik Stolper
1. Stolper E, Van Royen P, Jack E, Uleman J, Olde Rikkert M. Embracing complexity with systems thinking in general practitioners' clinical reasoning helps handling uncertainty. JECP 2021;27(5):1175-81.
2. Olde Rikkert MGM, Lieverse JD, Uleman JS, Beeres MPJ, Stolper CF. Diagnostisch redeneren bij multimorbiditeit. NTvG 2021;165.
3. Stolper CF, Van Royen P, Uleman J, Olde Rikkert M. Complexer dan huisartsgeneeskunde kun je het niet krijgen. H&W. 2019;10.
(Geen onderwerp)
Geachte heer Stolper,
Hartelijk dank voor uw positieve en betrokken reactie op het artikel. Goed om te horen dat u het met plezier, instemming en herkenning heeft gelezen en dat u de brug tussen evidence-based richtlijnen en de complexiteit van de individuele patiënt zo treffend verwoordt.
U wijst terecht op de waardevolle rol die huisartsen spelen in het omgaan met onzekerheid, mede dankzij hun rijke ervaringskennis. De integratie van evidence, patiëntvoorkeuren en artsenervaring is inderdaad een uitdagend maar fundamenteel onderdeel van de medische besluitvorming, waarbij het denken in systemen en complexiteit onmisbaar is.
Dank ook voor het onder de aandacht brengen van uw eigen publicaties op dit terrein. Deze sluiten mooi aan bij het thema en zullen we met interesse doornemen.
Met vriendelijke groet,
Sabine Voigt