Beleid 'niet-reanimeren'

Zie ook de artikelen op bl. 1480 en 1487.

Bij het rapport van het Centraal Beleidsorgaan voor de Intercollegiale Toetsing over het beleid aangaande niet-reanimeren kunnen vanuit het (gezondheids)recht verschillende kanttekeningen worden geplaatst. Ik beperk mij in dit commentaar tot twee hoofdpunten: de gronden voor een niet-reanimeren (NR)-afspraak; de positie van de patiënt en van familieleden en andere naasten.

Gronden voor een afspraak niet te reanimeren

Grond voor een NR-afspraak is volgens het rapport, behalve de wil van de patiënt terzake, dat een reanimatiepoging bij de patiënt ‘geen redelijk doel’ meer dient. Dit criterium heeft een zekere verwantschap met het criterium ‘medisch zinloos’. Dit laatste wordt onder meer in officiële adviezen (Staatscommissie Euthanasie), in het regeringsvoorstel wet Euthanasie en in de rechtspraak (Hof Arnhem in de zaak Stinissen) gebruikt om aan te geven wanneer een arts van (verder) handelen kan afzien, ook als het gevolg is dat de patiënt…