Sedert 1982 verschijnen in de Angelsaksische literatuur regelmatig publikaties over het therapeutische effect van sterk wit licht bij ‘seasonal affective disorders’, seizoengebonden stemmingsstoornissen. Dit zijn stoornissen waarbij de patiënt in de herfst-winterperiode telkens depressief wordt en in de voorjaar-zomerperiode normaal of hypomaan gestemd is. De symptomen bestaan behalve uit somberheid, verminderde energie en vermoeidheid, tevens vaak uit een sterk verlangen naar zoetigheid, gewichtstoename en een verlengde slaapduur.1 Het onderzoek naar de therapeutische effecten van licht bij winterdepressies had als aanvankelijk achterliggende doelstelling meer inzicht te krijgen in de mechanismen waarlangs seizoenfactoren hun invloed op psychopathologie uitoefenen.
Het onderzoek nam een aanvang in 1980 toen een patiënte met winterdepressies met succes behandeld werd met sterk kunstlicht 's morgens vroeg.1 De haar behandelende psychiater was hiertoe overgegaan na overleg met dr.Lewy van het National Institute of Mental Health (NIMH) in Washington, toen tijdens wintervakanties bleek dat deze patiënte binnen 2…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties