Behandeling en abstinerend beleid bij pasgeborenen met een slechte levensprognose

Perspectief
J.M. Boon
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1987;131:1444-6

In de curatieve neonatologie kan men op schematische wijze de noodzaak (indicatie) of contra-indicatie voor een behandeling vanuit het gezichtspunt van 3 belanghebbenden weergeven: van de patiënt, in casu het kind, van de ouders en van de arts. Indien bijvoorbeeld de hersenen van een kind zeer ernstig beschadigd zijn en de ouders een verdere behandeling van hun kind niet meer willen, zou men kunnen spreken van een contra-indicatie van de kant van de ouders. Soms kan het voor de arts duidelijk zijn dat een behandeling zinloos is: de contra-indicatie gaat dan van de medicus uit. Indien vanuit de 3 kanten een indicatie aanwezig is – dus de combinatie waarbij kind vitaal is, ouders een behandeling willen en arts de behandeling zinvol acht – is de beslissing om te behandelen duidelijk. Soms ligt het niet zo duidelijk en bestaan er vervlechtingen tussen de indicaties en contra-indicaties. Aan de hand van de…

Auteursinformatie

Sint Radboudziekenhuis, Kliniek voor Kindergeneeskunde, Postbus 9101, 6500 HB Nijmegen.

Dr.J.M.Boon, kinderarts.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties