Elise Talsma

Wat wilde je vroeger worden?

‘Ik kom uit een (kinder)artsengezin, wat als puber vooral losmaakt dat je graag iets totaal anders wil doen: naar de kunstacademie. Toen ik dit mijn ouders vertelde vonden ze het hartstikke leuk. Niet het gewenste effect dus. Zodoende ben ik toch gaan doen wat ik diep van binnen het liefst wilde, namelijk dokter worden. Maar dan wel in een andere stad.’

Welke levende arts bewonder je het meest en waarom?

‘Charlie Obihara, een kinderarts die met een verfrissende en creatieve blik de arts-patiënt communicatie onder de loep neemt. Projecten als Medifoor – getekende metaforen om ziektebeelden inzichtelijker te maken voor kinderen – en de cursus interculturele communicatie hebben me vele eyeopeners gegeven!’

‘Mijn inbox staat vol met foto’s van snijwonden en verstuikte enkels’

Wat was de grootste vergissing in je carrière?

‘Tot nu toe ben ik heel tevreden met de richting die ik op ga, maar ik ben ook nog niet zo lang bezig…’

Wat was de beste stap in je carrière?

‘Beginnen als arts-assistent kindergeneeskunde in het Alrijne Ziekenhuis. Een warm bad van verpleging en kinderartsen. Het voelde goed om daar als kersverse basisarts te starten.’

Wat bracht jou ertoe een artikel bij het NTvG in te dienen?

‘Het artikel omschrijft een praktisch probleem waar ik als arts-assistent kindergeneeskunde vaak tegenaan liep, bijvoorbeeld het gebrek aan geschikte apparatuur op de huisartsenpost om de zuurstofsaturatie van zuigelingen te meten. Daarbij gaat het verschillende disciplines aan: huisartsen, triagisten, spoedeisende hulp-artsen, ambulancemedewerkers, kinderartsen. De “Klinische les” van het NTvG leek me daarom bij uitstek geschikt.’

Wat zou je doen als je een dag de baas was in Nederland?

‘Ik zou ervoor willen zorgen dat er een betere financiering komt voor jeugdzorg, waardoor we de gemeenten niet meer aan hun lot hoeven over laten.’

Waar ben of was je het gelukkigst?

‘Tijdens eindeloze zomervakanties op Terschelling, waar ik heb leren fietsen. Het schelpenpaadje staat nog subtiel in mijn bovenlip.’

Wat is je mooiste publicatie?

‘Misschien niet zo wetenschappelijk, maar ik ben het meest trots op mijn kinderboek Welk uitje voor Saar, zeg het maar?. Met prachtige illustraties van Dely Vossers.’

Met welk dilemma worstel je momenteel?

‘Behoefte aan een exotische vakantie versus vliegschaamte.’

Heb je een ‘guilty pleasure’?

‘Smartlappen.’

Waarover kun je je opwinden?

‘Mensen die niet oprecht zijn. Ik heb een beetje de schurft aan schijnheiligheid en huichelarij.’

Wat is jouw motto?

‘Het komt altijd goed, maar misschien anders dan je denkt.’

Wat doe je om fit te blijven?

‘Nu mijn vriend traint voor een triatlon word ik ook een beetje meegesleurd… Dus fietsen en zwemmen zijn favoriet.’

Wat doe je met familie en vrienden die met kwaaltjes aankomen?

‘Mijn inbox staat aardig vol met foto’s van snijwonden en verstuikte enkels. Veelal problemen waar ik weinig verstand van heb. Dus wat ik doe? Vaak de weg wijzen naar de huisartsenpost. Met kindergeneeskundige problemen voel ik me meer vertrouwd en geef ik iets meer advies, tot op zekere hoogte.’

Wat zou je willen veranderen in de zorg?

‘Ik zou graag willen dat het “gezond verstand” wat hoger in het vaandel stond in plaats van bureaucratische regelgeving.’

Krijgen dokters genoeg betaald?

‘Zeker, al begrijp ik de salarisverschillen tussen specialismen, en academisch en perifeer niet zo goed.’

Wat zou je geweten willen hebben toen je jong was?

‘Dat autorijden vanzelf beter gaat als je het maar vaak genoeg doet.’

Wat trek je meestal aan naar je werk?

‘In het witte nicu-uniform blijft er weinig eigen input over, behalve je sokken. Daar gaat mijn grootste aandacht naar uit.’

Is de gedachte aan pensioen een droom of een nachtmerrie?

‘Vooral nog heel erg ver weg! (dus ik zou zeggen ontkenning?)’

Wat doe je met een miljoen?

‘Een woning in Noorwegen, voor als de dijken breken…’

Welke podcast zouden jouw collega’s echt moeten beluisteren?

‘De Deventer mediazaak, van Annegriet Wietsma. Een bizar verhaal waarin feit en fictie een eigen leven leiden, wat ontaardt in een klopjacht die is gebaseerd op onzin.’

Welk filmfragment zou je zeker laten zien als je Zomergast was en waarom?

‘De openingsscène van de animatiefilm Inside out. Hierin worden abstracte concepten als bewustzijn en emotieregulatie heel tastbaar en ongecompliceerd uitgelegd, waardoor kinderen – maar zeker ook volwassenen – hier een gesprek over kunnen voeren.’

Welk boek heb je al minstens een keer herlezen?

‘The year of magical thinking van Joan Didion. Na het plotse verlies van mijn moeder gaf dit eerlijke boek over rouw veel houvast.’