Vaker ziek na acute fase covid-19

Nieuws in beeld

De meest voorkomende nieuwe diagnoses na covid-19

1 op de 7 mensen die een SARS-CoV-2-infectie heeft gehad, zoekt in de 4 maanden na de acute fase medische hulp voor een nieuwe aandoening. Dit komt naar voren uit Amerikaans onderzoek dat de zorgverzekeringsgegevens van ruim 9 miljoen volwassenen (18-65 jaar) analyseerde. Het onderzoek laat zien dat mensen in de nasleep van een SARS-CoV-2-infectie daadwerkelijk vaker nieuwe aandoeningen ontwikkelen; iets wat tot nu toe alleen werd gesuggereerd in kleine, observationele studies met patiënten die in het ziekenhuis hebben gelegen.

Bij 266.586 (2,9%) van de onderzochte verzekerden was tot eind oktober 2020 een SARS-CoV-2-infectie gedocumenteerd. 8,2% van deze geïnfecteerden was om die reden in het ziekenhuis opgenomen geweest en 1,1% belandde op de IC. Alle patiënten werden op basis van hun ‘propensity score’ gematcht met een controlegroep van verzekerden bij wie geen SARS-CoV-2-infectie was geregistreerd.

Uit deze analyse bleek dat 14% van de SARS-CoV-2-groep in de eerste 4 maanden na de acute fase (datum van diagnose + 21 dagen) ten minste 1 nieuwe aandoening had waarvoor zij medische hulp zochten. In de controlegroep was dit was bijna 5% lager. De absolute risico’s op de getoonde aandoeningen waren daarmee overigens nog altijd klein.

De hazardratio’s (in de figuur aangegeven met 95%-BI; de blauwe lijn is 1) voor patiënten na een SARS-CoV-2-infectie vergeleken met mensen die geen infectie hebben doormaakt varieerden echter van 1,29-7,71. Deze aandoeningen hadden een incidentie van ≥ 0,1% in de SARS-CoV-2-groep. Atopische dermatitis is de negatieve controle.

Over het algemeen was het risico op een nieuwe aandoening het hoogst bij 50-plussers, patiënten die voor covid-19 in het ziekenhuis waren opgenomen en mensen die al een aandoening onder de leden hadden. Er was nauwelijks verschil tussen mannen en vrouwen. Symptomen (zoals moeheid, anosmie) zijn buiten beschouwing gelaten, omdat behandelaars deze niet altijd goed documenteren (bron: BMJ. 2021;373:n1098).