Polyfarmacie bij ouderen met chronische ziekten: tegenstrijdige belangen

Klinische praktijk
L.J.G. Veehof
J. Schuling
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1997;141:177-9
Abstract

Dames en Heren,

Met het ouder worden neemt het medicijngebruik toe. Zeer waarschijnlijk speelt compressie van morbiditeit in de laatste levensfase daarbij een belangrijke rol.1 Hoewel farmacotherapie kan bijdragen aan de verlenging en aan de kwaliteit van het leven, is er ook een schaduwzijde. Als het aantal geneesmiddelen dat een patiënt gebruikt toeneemt, wordt namelijk ook de kans op ongewenste effecten groter, in de zin van bijwerkingen en interacties.2 Zo kan een situatie ontstaan, waarin de negatieve effecten van farmacotherapie de positieve overstijgen.

Het gebruik van meerdere medicijnen tegelijkertijd wordt aangeduid als ‘polyfarmacie’.34 Hieraan wordt doorgaans een negatieve betekenis toegekend, in de zin van onjuist of oneigenlijk gebruik van – vaak te veel – geneesmiddelen, in het bijzonder medicijnen zonder duidelijke indicatie.

Wordt de huisarts geconfronteerd met polyfarmacie bij een patiënt, dan lijkt de oplossing voor de hand te liggen: een herbeoordeling van nut en noodzaak…

Auteursinformatie

Rijksuniversiteit, vakgroep Huisartsgeneeskunde, Antonius Deusinglaan 4, 9713 AW Groningen.

L.J.G.Veehof en dr.J.Schuling, huisartsen.

Contact L.J.G.Veehof

Verbeteringen
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties