Hakaru Hashimoto (1881-1934) behoort tot de schaarse Japanners naar wie in de westerse geneeskunde een ziekte werd vernoemd. Hij werd geboren in de provincie Mie op het Japanse hoofdeiland Honshu. Zijn vader was arts, evenals zijn grootvader, die een grote reputatie had als beoefenaar van de ‘Nederlandse geneeskunde’ (tot 1854 de enige buitenlandse invloed die werd toegelaten).1
Na de middelbare school in Kyoto volgde Hashimoto vanaf 1903 zijn medische opleiding in Fukuoka, op het zuidelijke eiland Kyushu. De medische faculteit daar was toen juist gesticht. Vanaf 1907 was hij verbonden aan de afdeling Chirurgie. In het kader van zijn promotieonderzoek ontdekte hij bijzondere veranderingen in het schildklierweefsel van 4 vrouwen die waren geopereerd aan een struma. Deze operatie was rond 1875 ontwikkeld door de Zwitserse chirurg Theodor Kocher (1841-1917). Hashimoto vond bij de vrouwen andere microscopische veranderingen dan de bij struma gebruikelijke colloïde veranderingen met hyperplasie van schildklierweefsel, meestal…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties