Waarom wordt er zo veel weggegooid en hoe kan het minder?

Geneesmiddelverspilling in het ziekenhuis

Foto van een groen bos in vogelperspectief. In het midden ligt een meer, wat van bovenaf de vorm heeft van een pilcapsule.
Minke E. Jongsma
Marja J. Bogaards
Jiro B. Grassi
Rixt van der Valk
Toine C.G. Egberts
Hans C. Ossebaard
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2022;166:D7044
Abstract

Een aanzienlijk deel van de geneesmiddelen die de ziekenhuisapotheek verstrekt, komt ongebruikt retour en wordt vervolgens weggegooid. Dat is zonde: vanwege de kosten, maar vooral ook vanwege de impact op het milieu. Hoe kunnen we deze verspilling tegengaan?

Samenvatting

Geneesmiddelen zijn verantwoordelijk voor een aanzienlijk deel van de totale CO2-voetafdruk van de zorg. Jaarlijks wordt voor ten minste 100 miljoen euro aan medicatie die wordt versterkt in de eerste lijn, weggegooid; cijfers over geneesmiddelverspilling in ziekenhuizen zijn nog nauwelijks beschikbaar. Behalve dat het onnodige kosten met zich meebrengt, heeft het weggooien van ongebruikte medicatie ook een enorme impact op het milieu. Wij hebben in kaart gebracht hoeveel medicatie in ons ziekenhuis wordt weggegooid met als doel om de oorzaken hiervan te achterhalen en geneesmiddelverspilling te verminderen.

De inrichting van het huidige distributieproces is primair gebaseerd op kwaliteits- en financiële overwegingen. Impact op de omgeving (‘planetary health’) is hierin echter nog niet meegenomen. Gezien het grote aandeel van goedkopere middelen in de totale geneesmiddelverspilling en de milieu-impact daarvan is het van belang om het duurzaamheidsaspect ook mee te wegen. Om dat te kunnen realiseren moet goede, inzichtelijke informatie over de milieueffecten van geneesmiddelen beschikbaar komen.

Auteursinformatie

Ziekenhuis Tjongerschans, Heerenveen: Afd. Centrum voor Farmaceutische Zorg: dr. M.E. Jongsma, ziekenhuisapotheker. Afd. Gebouw en Techniek: drs. R. van der Valk, coördinator milieu en energie. Haaglanden Medisch Centrum, afd. Ziekenhuisapotheek, Den Haag: drs. M.J. Bogaards, ziekenhuisapotheker (tevens: GroenErwt Transfarmacie, transitiemanager duurzame farmacie). Hogeschool Windesheim, Zwolle: J.B. Grassi, student Logistics Management. UMC Utrecht, afd. Klinische Farmacie, Utrecht: prof.dr. A.C.G. Egberts, ziekenhuisapotheker (tevens: Universiteit Utrecht, Utrecht Institute for Pharmaceutical Sciences, afd. Farmaco-epidemiologie en Klinische Farmacologie). Zorginstituut Nederland, Diemen: dr. H.C. Ossebaard, adviseur duurzame innovatie (tevens: Vrije Universiteit Amsterdam, Athena Instituut, docent Duurzame Gezondheid en Zorg)

Contact M.E. Jongsma (minke.jongsma@tjongerschans.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning: geen gemeld.

Auteur Belangenverstrengeling
Minke E. Jongsma ICMJE-formulier
Marja J. Bogaards ICMJE-formulier
Jiro B. Grassi ICMJE-formulier
Rixt van der Valk ICMJE-formulier
Toine C.G. Egberts ICMJE-formulier
Hans C. Ossebaard ICMJE-formulier
Dit artikel wordt besproken inMifepriston en toegang tot oncologische zorg
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties