Inleiding
Het feit dat het Freud en zijn discipelen waren die de geschiedschrijving van de psychoanalytische beweging begonnen, is er debet aan dat de receptie van de psychoanalyse in de academische wereld tot dusverre in hoofdzaak beschreven is als geschiedenis van de ‘weerstand’ tegen de Waarheid van de psychoanalyse (Freud, Jones, Gay),1-3 of omgekeerd, als reactie op die historiografische mythevorming, als ontmaskering van de ‘psychoanalytic legend’ (Sulloway).4 Het gaat er niet om de persoonlijke en (of) collectieve (machts)conflicten in deze relatie van Freud en de psychiatrie van zijn dagen te ontkennen – die conflicten waren maar al te reëel –, maar het gaat erom dat er ook een inhoudelijk, zakelijk aspect aan deze verhouding is dat in dergelijke psychologiserende benaderingen al gauw uit het zicht raakt.
De analyse van dat inhoudelijke aspect gaat in principe naar twee zijden: de analyse van de conflicterende oriëntaties (levens- en wereldbeschouwing; waarden)…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties