Excimer-laser-coronair-angioplastiek bij de behandeling van atherosclerotische afwijkingen van de kransslagaderen

- Excimer laser coronary angioplasty (ELCA) is an alternative recanalization procedure in the percutaneous treatment of coronary atherosclerosis. This article describes the immediate outcome of ELCA in 53 patients selected for this intervention from December 1990 until September 1991 in the Academic Medical Center in Amsterdam and the Thoraxcenter in Rotterdam.

The laser system consisted of a XeCl excimer laser with multiple-fiber laser catheters of 1.3, 1.6 or 2.0 mm diameter. Based on visual assessment of the coronary angiogram, ‘laser success’ was defined as a > 20 reduction of diameter stenosis after ELCA alone, ‘procedural success’ as < 50 residual stenosis after ELCA with or without adjunctive balloon dilatation (PTCA), and ‘clinical success’ as procedural success without clinical complications. Quantitative coronary angiography (QCA) by automated contour detection was performed in 31 patients.

Laser-, procedural-, and clinical success rates were 77, 91 and 83 of patients, respectively. The mean minimal luminal diameter of the treated coronary segments measured by QCA increased from 0.77 mm (SD 0.41) to 1.24 (SD 0.25) after ELCA (n = 31; p < 0.0001) and further to 1.67 mm (SD 0.29) after adjunctive PTCA (n = 25; p < 0.0001). Clinical complications during hospital stay included myocardial infarction in 3 patients (6), emergency coronary artery bypass-surgery in 1 patient (2), and repeat PTCA in 2 patients (4).

We conclude that ELCA with or without adjunctive PTCA is an effective and safe treatment in patients with coronary artery disease. A prospective, randomized trial of ELCA versus conventional PTCA in a well-defined pathological lesion subset is warranted to assess the potential benefit of this new intervention. Such a trial (AMRO-study) was initiated in our institutions in September 1991.

Samenvatting

Excimer-laser-coronair-angioplastiek (ELCA) is een alternatieve rekanalisatiemethode bij de percutane behandeling van kransslagaderstenosen. In dit artikel worden de directe resultaten van ELCA beschreven bij 53 patiënten die van december 1990 tot september 1991 in het Academisch Medisch Centrum te Amsterdam en in het Thoraxcentrum te Rotterdam werden geselecteerd voor deze interventie.

Het lasersysteem bestond uit een XeCl-excimer-laser in combinatie met ‘multifiber’-lasercatheters van 1,3, 1,6 of 2,0 mm diameter. Op basis van visuele beoordeling van het coronaire angiogram werden ‘laser-succes’ (> 20 afname van de stenosediameter na ELCA alleen), ‘procedure-succes’ (< 50 stenose na ELCA met of zonder aanvullende ballondilatatie (PTCA)) en ‘klinisch succes’ (procedure-succes zonder klinische complicaties) vastgesteld. Bij 31 patiënten werd automatische kwantitatieve coronaire analyse (QCA) verricht.

Laser-succes, procedure-succes en klinisch succes werden bereikt bij respectievelijk 77, 91 en 83 van de patiënten. Volgens QCA nam door ELCA de gemiddelde minimale luminale diameter van het kransvat toe van 0,77 mm (SD 0,41) tot 1,24 mm (SD 0,25; p < 0,0001; n = 31) en vervolgens tot 1,67 mm (SD 0,29; p < 0,0001) door aanvullende PTCA (n = 25). Klinische complicaties tijdens de ziekenhuisfase waren myocardinfarct (3 patiënten; 6), onmiddellijke coronaire bypasschirurgie (1 patiënt; 2) en hernieuwde PTCA (2 patiënten; 4).

ELCA met eventueel aanvullende PTCA is een effectieve en veilige behandeling voor patiënten met coronaire atherosclerose. In een prospectief, gerandomiseerd onderzoek naar de effectiviteit van ELCA versus conventionele PTCA zullen de potentiële voordelen van deze nieuwe interventietechniek worden vastgesteld. Dit AMRO-onderzoek is in september 1991 in beide centra van start gegaan.