Zie ook het artikel op bl. 2071.
In bepaalde opzichten gelden Nederlanders als tolerant: in de hele wereld weerklinkt jaloezie bij het ‘poldermodel’, waarmee in ons land de meeste geschillen uit de wereld worden geholpen. Maar, waar het bij werkgevers en vakbonden regelmatig lukt om uiteenlopende standpunten bij elkaar te brengen, blijkt dit veel moeilijker te gaan in de medische wereld. Opeens kunnen dan door verschillende groeperingen harde standpunten worden ingenomen, gebaseerd op ‘overtuiging’ en ‘klinische kennis en ervaring’ (soms met een ‘evidence-based’-sausje overgoten), die het de deelnemers aan de discussie haast onmogelijk maken om eerder ingenomen loopgraven en standpunten te verlaten zonder gezichtsverlies te lijden.
Men kan zich niet aan de indruk onttrekken dat dit de afgelopen jaren ook het geval is geweest met het opstellen van de richtlijnen voor het beleid bij hypertensie. Huisartsen en hypertensiespecialisten (en onder hen in het bijzonder de internisten) vlogen elkaar over…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties