Trichotillomanie bij kinderen: vaak over het hoofd gezien

Dames en Heren,

Trichotillomanie is de onweerstaanbare drang om bij zichzelf de haren uit te trekken. De Franse dermatoloog Hallopeau introduceerde in 1889 de term trichotillomanie, en hij beschouwde het als een dwangmatige drang bij overigens gezonde mensen.1 In latere jaren oordeelden verschillende onderzoekers dat het hier ging om een psychologisch en zelfs psychiatrisch symptoom.23 Zij beschouwden het symptoom als een vorm van agressie-dysregulatie,2 of als een poging om het verlies van een object te verwerken door het eigen haar te gebruiken als een transitioneel object.3 Ook werd een gestoorde moeder-kindrelatie als een belangrijke factor bij deze ziekelijke drang aangeduid. In dergelijke gevallen zou de moeder geen gezonde symbiose tot stand kunnen brengen met haar kind vanwege eigen onopgeloste emotionele conflicten en heftige onbevredigde afhankelijkheidsbehoeften.

Epidemiologische onderzoeken naar incidentie en prevalentie van trichotillomanie ontbreken. Het symptoom wordt vaak in eerste instantie over het hoofd gezien…