Chronische radiatieschade is nog steeds één van de ernstigste bijwerkingen van radiotherapie. De frequentie is afhankelijk van het type straling, de totale dosis en de dosis per fractie, het type weefsel en de plaats van de bestraling.1 De behandeling van chronische radiatieschade is een moeilijk en frustrerend probleem. Geen van de bestaande behandelingswijzen is ideaal. Sinds begin jaren zeventig is het mogelijk de behandeling te ondersteunen door het toedienen van 100 zuurstof bij een verhoogde omgevingsdruk, de zogenaamde hyperbare zuurstoftherapie. Hoewel radiatieschade in het buitenland een algemeen geaccepteerde indicatie is voor deze behandeling,2 is deze therapie in Nederland minder bekend.
Pathogenese van radiatieschade
Bij curatieve en palliatieve bestraling van tumoren is het onvermijdelijk dat ook een deel van het gezonde omliggende weefsel wordt bestraald. De hierdoor veroorzaakte schade kan men verdelen in vroege schade, ontstaan tijdens of direct na de bestraling, en late of chronische schade, ontstaan na…
Artikelinformatie
Reacties