Hypertensie bij de negroïde patiënt

- Essential hypertension appears to be more prevalent among blacks than among whites and has an earlier onset in blacks. Many data in this field come from studies in the African-American population.

- Hypertension-related complications, e.g. ischaemic heart disease, (end stage) renal failure and cerebrovascular disease, are encountered more often among blacks and frequently run a more severe course.

- Factors that might explain the racial difference in prevalence of hypertension and hypertensive complications include both genetic and environmental variables.

- Hypertension in blacks is characterized by salt sensitivity, a tendency towards expanded plasma volume and low plasma renin levels. Socioeconomic factors, the higher prevalence of obesity and insulin resistance may contribute to the high prevalence of hypertension in blacks.

- Aggressive antihypertensive therapy appears mandatory in the black hypertensive, possibly with lower goal blood pressures than the 140/90 mmHg generally recommended.

- Diuretic monotherapy proves to be the first-line therapy, calcium channel blockers are an attractive alternative. Black patients are frequently less responsive to monotherapy with angiotensin-converting enzyme(ACE) inhibitors and beta-blocking agents. This black/white difference in therapeutic response can, however, be eliminated by addition of a diuretic.

Samenvatting

- Essentiële hypertensie komt bij negroïden vaker voor dan bij blanken en wordt waargenomen op jongere leeftijd, hetgeen met name blijkt uit onderzoek in de Afro-Amerikaanse populatie.

- Complicaties van hypertensie, zoals ischemische hartziekte, (terminale) nierinsufficiëntie en cerebrovasculair accident (CVA), treden bij negroïden vaker op en verlopen ernstiger dan bij blanken.

- Dit raciale verschil in het vóórkomen van hypertensie en de daarmee samenhangende complicaties lijkt zowel bepaald door genetische factoren als door omgevingsfactoren.

- Hypertensie bij negroïden kenmerkt zich door zoutgevoeligheid, met daarbij een relatief hoog circulerend plasmavolume en een lage plasmarenineactiviteit. Sociaal-economische factoren, een hoge prevalentie van obesitas en insulineresistentie lijken verder bij te dragen aan het optreden van hypertensie in de negroïde populatie.

- Intensieve behandeling van hypertensie bij negroïden, met wellicht lagere streefwaarden dan de algemeen geadviseerde 140/90 mmHg, is aangewezen.

- Monotherapie met diuretica is eerste keus; calciumantagonisten zijn een goed alternatief voor diuretica. Bètablokkers en angiotensine-‘converting’-enzym(ACE)-remmers zijn bij negroïden weliswaar minder werkzaam dan bij blanken, doch dit raciale verschil verdwijnt na combinatie met een diureticum.