Gunstig resultaat van temozolomide bij een recidief van een hooggradig glioom

Doel

Resultaten beschrijven van de behandeling van patiënten met een recidief van een hooggradig glioom met temozolomide.

Opzet

Retrospectief.

Methode

Voor deze studie werden alle 77 patiënten geëvalueerd die in de periode augustus 1997-december 2003 werden behandeld met temozolomide (150-200 mg/m²/dag gedurende 5 dagen per kuur van 28 dagen) voor een recidief van een hooggradig glioom na chirurgie en radiotherapie in het Daniel den Hoed Oncologisch Centrum van het Erasmus MC. De patiënten werden naar histologisch type en eventuele eerdere chemotherapie ingedeeld in 4 groepen.

Resultaten

Van de patiënten kregen 15 temozolomide voor een recidief van een anaplastisch oligodendroglioom of oligo-astrocytoom; zij hadden een respons van 80 en na 12 maanden was 47 van hen nog progressievrij. 35 patiënten kregen temozolomide in tweede instantie na eerdere chemotherapie met procarbazine, lomustine en vincristine wegens een recidief van een anaplastisch oligodendroglioom of oligo-astrocytoom; zij hadden een respons van 26 en na 12 maanden was 15 nog progressievrij. 14 patiënten kregen temozolomide in verband met een recidief van een anaplastisch astrocytoom; hun respons bedroeg 35 en na 12 maanden was 8 nog progressievrij. Van de 13 patiënten met een recidief van een glioblastoom had 16 een respons op temozolomide en na 6 en 12 maanden was 21 nog progressievrij. Temozolomide werd goed verdragen; 2 patiënten moesten stoppen in verband met mogelijke bijwerkingen.

Conclusie

Temozolomide is een chemotherapeuticum met een relatief gunstig bijwerkingenprofiel en kan als standaardbehandeling beschouwd worden bij patiënten met een recidief van een anaplastisch glioom na radiotherapie. Echter, de waarde bij een recidief van een glioblastoom is beperkt.

Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149:1393-9