Chirurgische behandeling van de ziekte van Graves

Klinische praktijk
S.H.W. de Ruijter
A.F. Muller
Th. van Dalen
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:1321-5
Abstract

Dames en Heren,

De ziekte van Graves is de frequentste oorzaak van hyperthyreoïdie; ze komt vooral bij vrouwen voor: de man-vrouwverhouding is 1:4 à 1:5. De aandoening kenmerkt zich door een hyperthyreoïdie in combinatie met een diffuus struma; bij 50 van de patiënten is er bovendien een klinisch evidente oftalmopathie aanwezig.1 De ziekte van Graves is een auto-immuunaandoening, waarbij specifieke antistoffen zich binden aan de receptor voor thyreoïdstimulerend hormoon (TSH) en deze activeren, waardoor ze een hyperthyreoïdie veroorzaken.1

Op drie manieren kan de ziekte van Graves worden behandeld: (a) toediening van medicatie (thyreostatica); (b) ablatie door middel van radioactief jodium; (c) operatief ingrijpen.1 Een operatieve behandeling, waarbij de schildklier geheel of gedeeltelijk wordt verwijderd, is maar zelden nodig.2 3 Aan de hand van 4 ziektegeschiedenissen willen wij uw aandacht vestigen op de rol die deze behandelvorm kan spelen voor patiënten met de ziekte van Graves.

Patiënt…

Auteursinformatie

Diakonessenhuis Utrecht, Bosboomstraat 1, 3582 KE Utrecht.

Afd. Chirurgie: hr.S.H.W.de Ruijter, coassistent (thans: assistent-geneeskundige, Groene Hart Ziekenhuis, afd. Chirurgie, Gouda); hr.dr.Th.van Dalen, chirurg.

Afd. Interne Geneeskunde: hr.dr.A.F.Muller, internist-endocrinoloog.

Contact hr.dr.Th.van Dalen (tvdalen@diakhuis.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties