C-reactieve proteïne; een dure bezinking?

Klinische praktijk
M.A. van Leeuwen
M.H. van Rijswijk
J. Westra
H.J. de Jong
J. Marrink
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1986;130:1391-5

Inleiding

C-reactieve proteïne (CRP) is een plasma-eiwit met een molecuulgewicht van 105.500 dalton en een elektroforetische mobiliteit in de inter-?-?-fractie (figuur 1). CRP werd in 1930 ontdekt door Tillet en Francis en dankt zijn naam aan het feit, dat het precipiteert met het C-polysaccharide van het pneumokokkenkapsel.1 Abernathy en Avery introduceerden voor CRP de term acute-fase-eiwit.2 Acute-fase-eiwitten zjn plasma-eiwitten, die in concentratie toenemen tijdens een ontstekingsproces. Een overzicht van de inmiddels bekende acute-fase-eiwitten is:

stollingseiwitten fibrinogeen

protrombine

factor VIII

plasminogeen

transporteiwitten haptoglobine

hemopexine

ceruloplasmine

protease-remmers ?1-antitrypsine

complementfactoren bijv. C3, C4, C5

diversen C-reactieve proteïne

serum-amyloïd A

fibronectine

?1-zure glycoproteïne

De acute-fase-eiwitten worden gesynthetiseerd in de lever. Een toename in de synthese van acute-fase-eiwitten gaat gepaard met een afname van de synthese van andere plasma-eiwitten, zoals albumine. De verschuiving in het eiwitsynthesepatroon tijdens een ontstekingsproces wordt acute-fasereactie genoemd. De acute-fasereactie kan worden beschouwd als…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, Kliniek voor Inwendige Geneeskunde, Postbus 30.001, 9700 RB Groningen.

Afd. Reumatologie: mw.M.A.van Leeuwen en prof.dr.M.H.van Rijswijk, reumatologen; J.Westra, analiste.

Immunochemisch laboratorium: H.J.de Jong, hoofdanaliste; J.Marrink, biochemicus.

Contact mw.M.A.van Leeuwen

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties