Hijgend van de inspanning dump ik snel bij aankomst mijn fiets. De anios psychiatrie heeft tien minuten geleden een melding gekregen van een patiënt die beoordeeld moet worden op straat en we zijn samen als de wiedeweerga op de fiets vertrokken. Bij aankomst staan de politie en ambulance ons al op te wachten. Op straat ijsbeert de patiënt gedesoriënteerd heen-en-weer. ‘Waarom houden jullie mij tegen? Ik heb een afspraak met de CEO van Tesla in Amerika, die ik persoonlijk ken en die mij per direct nodig heeft. Jullie zijn jaloers, omdat hij specifiek om mij gevraagd heeft.’ De patiënt benoemt stellig dat hij rechten heeft en dat ons team een illegale organisatie is die het slecht met hem voor heeft. Na meerdere telefoontjes met de crisisdienst en de dienstdoende psychiater wordt besloten om hem met een crisismaatregel op te nemen.
‘Een goede baan en een groot sociaal netwerk zijn geen afdoende vaccin’
Bij terugkomst besloot ik me in deze patiënt te verdiepen. Ik had me vanwege het voorval van zojuist al een beeld gevormd van hoe zijn leven er in grote lijnen uit zou kunnen zien. Zo zag ik de patiënt voor me zonder werk en sociaal netwerk. Niets bleek minder waar. Stomverbaasd las ik dat hij opgeleid was tot accountant, een aantal jaren in het buitenland gewerkt had en nu samenwoonde met zijn gezin in een vrijstaand huis. Had ik me onbewust laten leiden door mijn eigen vooroordelen over mensen met een psychiatrische aandoening? En wat zegt dit over hoe de maatschappij tegen mensen met psychische problemen aankijkt?
Tijdens deze stage werd ik met mijn neus op de feiten gedrukt: een goede baan en een groot sociaal netwerk zijn geen afdoende vaccin. Iedereen kan een psychiatrische aandoening krijgen. Ik heb in ieder geval besloten om voortaan toch wat meer onbevooroordeeld te kijken naar mensen met een psychiatrische aandoening. Hopelijk jij ook?
Katinka Gerrits (23) is geneeskundestudent aan de Vrije Universiteit van Amsterdam en loopt op dit moment haar coschappen in het VUmc