De artikelen worden gebaseerd op praktische uitgangsvragen, waarvan de 10 meest relevante door de redactie -in cocreatie met voor dat onderwerp relevante gebruikers- worden bepaald. De evidence based-antwoorden op deze vragen, aangevuld met ervaringskennis en richtlijninformatie, vormen de hoofdtekst. Per vraag wordt een beknopt en goed leesbaar antwoord geformuleerd met de belangrijkste adviezen voor de praktijk. Zo ontstaat er een artikel dat kan worden samengevat in een tabel met ± 10 tips, die gebruikt kunnen worden voor snelle lezing van het artikel (en bij atomisatie en het opstellen van toetsvragen). Het artikel mag niet verworden tot een uitputtend of gedetailleerd hoofdstuk van een handboek, tot een systematisch review, of tot een deel van een richtlijn. De bedoeling van de toetsvragen is dat ze vooral toetsen of de gebruiker de opgedane kennis in herkenbare praktijkvignetten kan toepassen en niet dat ze toetsen op reproductie van (detail)kennis. Iedere gebruiker moet dus relatief gemakkelijk minimaal 8 van de vragen goed kunnen beantwoorden. Anderzijds moet de kwaliteit van de vragen accreditatie gemakkelijk mogelijk maken. De toetsvragen worden gemaakt door de toetsmakers van het NTvG, aan de hand van het artikel. Zo ontstaat een motiverende vorm van nascholing die in hoge mate praktisch relevant is en die meehelpt aan de ontwikkeling van clinici die goed interprofessioneel kunnen samenwerken rond patiënten met complexe problemen en/of multimorbiditeit. In cycli van twee jaar worden artikel en toets up to date gehouden.