Hyperemesis gravidarum

Klinische praktijk
Marjette H. Koot
Iris J. Grooten
Norah E. Gauw
Tessa J. Roseboom
Rebecca C. Painter
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2019;163:D3591
Abstract

Samenvatting

  • Hyperemesis gravidarum (HG) is een ernstige vorm van misselijkheid en braken in de zwangerschap die samengaat met gewichtsverlies, dehydratie en elektrolytstoornissen.
  • Internationaal is er geen overeenstemming over de diagnostische criteria voor HG.
  • De diagnose ‘HG’ wordt per exclusionem gesteld op basis van het klinisch beeld.
  • HG heeft een grote impact op de kwaliteit van leven en is gerelateerd aan negatieve geboorteuitkomsten.
  • De voornaamste elementen van de behandeling van HG zijn anti-emetica en intraveneuze rehydratie.
  • De kans dat bij een volgende zwangerschap opnieuw HG optreedt, is 15-80%.
  • Indien een volgende zwangerschap gewenst is, kan een preconceptieconsult van toegevoegde waarde zijn.
Auteursinformatie

Contact Amsterdam UMC, locatie AMC, afd. Obstetrie en Gynaecologie, Amsterdam: M.H. Koot, MSc, arts-onderzoeker (m.koot@amc.uva.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning: er zijn mogelijke belangen gemeld bij dit artikel. ICMJE-formulieren met de belangenverklaring van de auteurs zijn online beschikbaar bij dit artikel.

Auteur Belangenverstrengeling
Marjette H. Koot ICMJE-formulier
Iris J. Grooten ICMJE-formulier
Norah E. Gauw ICMJE-formulier
Tessa J. Roseboom ICMJE-formulier
Rebecca C. Painter ICMJE-formulier
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

Beste auteurs,

In uw interessante artikel gaat u mijns inziens onvoldoende in op het aspect van de veiligheid van een bestanddeel van Emesafene, nl. pyridoxine (vitamine B6) 25 mg per tablet of zetpil. In het Farmacotherapeutsich Kompas (FK) staat dat er bij doseringen van >50 mg per dag ataxie, ernstige perifere sensorische neuropathie, huidafwijkingen en convulsies bij de neonaat kunnen optreden. In tabel 1 van uw artikel staat dat er 1-4 keer 25 mg per dag mag worden gebruikt door de zwangere. De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (ADH)  is 1.5 mg.  In het FK staat bovendien dat de dosering van 4 x per dag 25 mg maximaal 2 dagen mag worden gebruikt. U bespreekt de evt. bijwerkingen van vitamine B6 niet. In de NHG-Standaard Zwangerschap en kraamperiode staat dat pyridoxine niet wordt aangeraden vanwege het ontbreken van bewijs dat vitamine B6 bijdraagt aan het verminderen van de misselijkheid.

Ik maak me zorgen over de zwangere en haar ongeboren kind die deze hoge dosering vitamine B6 gebruikt. Mede omdat ik de afgelopen jaren vaak vitamine B6 intoxicaties (bij niet-zwangeren) gezien heb in mijn huisartsenpraktijk. Zie ook het recente artikel: "Wielrenner met tintelende handen"(Huisarts en Wetenschap 30 juli 2018). De veilige inname van vitamine B6 per dag is overigens niet formeel vastgesteld volgens de auteurs van dit artikel. 

Vanwege bovenstaande argumenten pleit ik er voor dat vitamine B6 in de vorm van Emesefene niet meer voorgeschreven wordt.

Karel Bos, huisarts te Amersfoort.

Geachte Collega,

Hartelijk dank voor u interesse en vraag. De onderbouwing voor onze adviezen over de dosering van Emesafene (=12.5 mg meclozine en 25 mg B6) is als volgt:

Vrouwen met NVP (nausea vomiting of pregnancy) hebben minder B6 dan normaal. Anne Matthews Cochrane  review (2015) over 'nausea and vomiting of pregnancy' en effectiviteit van B6 alleen stelt: In two studies comparing vitamin B6 with placebo (Sahakian1991; Vutyavanich 1995), results favoured vitamin B6 for reduction in nausea after three days (MD 0.92, 95% CI 0.40 to 1.44). Wibowo 2012 reported a significant difference favouring highdose (10 mg) over low dose vitamin B6 MD-1.06, 95%CI -2.05 to -0.07 for reduction of symptoms in using PUQE, measured from baseline to 2 weeks.
 
Met betrekking tot de effectiviteit van het middel dat het meest lijkt op Emesafene (DIclectin/ Debendox =combinatie antihistaminicum doxylamine 10 mg en B6 10 mg, te gebruiken 2-4 tabletten per dag): In the McGuiness 1971 study, while fewer women in the Debendox group had no relief in symptoms, the difference between groups was not statistically significant (RR 0.65, 95% CI 0.36 to 1.17, 81 women). More recently Koren 2010 compared Diclectin (doxylamine 10 mg and pyridoxine  10 mg) and placebo. Results favoured Diclectin for improvement in symptoms (MD -0.90, 95% CI -1.55 to -0.25, 256 women, ) from baseline to day 15 and for global-assessment of well-being (MD 1.00, 95% CI 0.38 to 1.62), again from baseline to day 15. The authors measured the ’average change in symptoms’ (measured as ’mean area under the curve for change in PUQE from baseline’ as measured day-by-day) and reported a statistically significant difference favouring Dilectin (P < 0.0001)
 
Hoewel veel van de studies wel naar bijwerkingen hebben gekeken, zijn er geen meldingen gemaakt van de typische B6 intoxicatie verschijnselen die u meldt. 
 
Concluderend: vrouwen met NVP lijken hypovitaminose B6 te hebben, B6 lijkt (matig, maar wel dosis response) effectief voor NVP, combinatie antihistaminica+B6 werken beter dan B6 alleen (al zijn ze niet head-to-head vergeleken). Vandaar de opbouw van het medicatie advies in ons artikel.
 
Met vriendelijke groet,
Namens alle auteurs
Marjette Koot