Recente ontwikkelingen in de diagnostiek en behandeling

Acuut coronair syndroom zonder ST-elevatie

Klinische praktijk
Peter Damman
Robbert. J. de Winter
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2017;161:D1497
Abstract

Toets voor nascholing (verlopen)

Aan dit leerartikel was een toets gekoppeld waarmee je nascholingspunten kon verdienen.

Bekijk de toets

Samenvatting

  • In dit artikel bespreken wij de recente ontwikkelingen in de diagnostiek en behandeling van patiënten met acuut coronair syndroom zonder ST-elevatie.
  • Voor de diagnostiek richten we ons op het belang van het klinisch beeld, het ecg en biomarkers.
  • In de acute fase bestaat de behandeling grotendeels uit farmacologische therapie en revascularisatie; de langetermijnbehandeling omvat met name farmacologische therapie, hartrevalidatie en levensstijlaanpassingen.
Auteursinformatie

Academisch Medisch Centrum-Universiteit van Amsterdam, Hartcentrum, Amsterdam.

Dr. P. Damman, aios cardiologie; prof.dr. R.J. de Winter, interventiecardioloog.

Contact dr. P. Damman (p.damman@amc.uva.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning: geen gemeld.

Verantwoording

De eerste auteur is tevens hoofd van de werkgroep Acuut Coronair Syndroom van de Nederlandse Vereniging voor Cardiologie.

Auteur Belangenverstrengeling
Peter Damman ICMJE-formulier
Robbert. J. de Winter ICMJE-formulier
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

Heleen
Lameijer

Met veel interesse heb ik het artikel “acuut coronair syndroom zonder ST-elevatie, recente ontwikkelingen in de diagnostiek en behandeling” van Damman en de Winter gelezen, gepubliceerd online door dit tijdschrift. Damman en de Winter beschrijven hierin de diagnostiek van een non-ST elevatie myocard infarct en presenteren een stroomdiagram voor de diagnostiek van het acuut coronair syndroom. Wat ik hier in mis is de plaatsing van patiënten met het teken van Wellens. Het teken van Wellens (ook wel syndroom van Wellens of patroon van Wellens genoemd), origineel beschreven in een studie van 145 patiënten, bestaat uit twee typen T-top afwijkingen op het ECG die hoog suspect zijn voor een acuut coronair syndroom, typisch op basis van letsel van de LAD.[1] Type A (25% van de patiënten) hebben bifasische T-toppen, en type B (75% van de patiënten)  hebben diepe en symmetrisch negatieve t-toppen, beide met name over de voorwand.  De diagnostische criteria bestaan uit een anamnese van angina pectoris, een type A of B Wellens patroon op het ECG, en typisch een normaal of slechts minimaal verhoogd Troponine (zonder dynamiek).[2] Verder worden deze ECG afwijkingen typisch gevonden wanneer patiënten pijnvrij zijn. Binnen afzienbare tijd (minuten tot dagen)  kunnen deze patiënten een ST elevatie myocard infarct ontwikkelen, en aanvullend onderzoek door middel van inspanningstesten is gecontra-indiceerd in verband met dit risico en het risico op acute dood. Deze patiënten zouden derhalve mijnsinziens kunnen worden beschouwd als patiënten met een non-ST elevatie myocard infarct, of een dreigend ST-elevatie myocard infarct. Graag zou ik aan de auteurs willen vragen waar in het stroomdiagram zij, als deskundigen op dit gebied, deze patiënten zouden onderbrengen en waarom.

Heleen Lameijer, spoedeisendehulp arts UMCG

References:

C de Zwaan, FW Bar, HJ Wellens. Characteristic electrocardiographic pattern indicating a critical stenosis high in left anterior descending coronary artery in patients admitted because of impending myocardial infarction, Am.Heart J. 103 (1982) 730-736.

J Rhinehardt, WJ Brady, AD Perron, A Mattu. Electrocardiographic manifestations of Wellens' syndrome, Am.J.Emerg.Med. 20 (2002) 638-643.