Het jaarlijks aantal voorschriften van ADHD-medicatie onder jongeren nam af over de periode 2015-2022. Dat is een van de conclusies uit Nederlands onderzoek.
Met de invoering van de Jeugdwet in 2015 werden gemeenten verantwoordelijk voor de jeugdzorg. Lisa Ringeling (Erasmus MC) en collega’s onderzochten of dit beleid heeft geleid tot minder medicatiegebruik onder jongeren met ADHD (Eur Child Adolesc Psychiatry. 2025; online 23 juni).
De onderzoekers deden een retrospectieve cohortstudie met…
Artikelinformatie
In print verschenen in
nummer 9 2025
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2025;169:C5868
Vakgebied
Dit artikel is gepubliceerd in het dossier
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG
ADHD
Het artikel geeft aan dat er minder adhd medicatie wordt voorgeschreven. Dat wil niet zeggen dat het er minder kinderen en hun gezinnen zijn die er veel baar bij zouden kunnen hebben. ADHD is in 90% over gedragen door een van de ouders. De aandoening betreft een regulatieprobleem. Met name de executieve functies zijn aangedaan. Beginnen, afmaken, organiseren en plannen, korte termijn geheugen, sensorische informatieverwerking, emotieregulatie, zelfreflexie en concentratie. De sociaal emotionele ontwikkeling loopt een derde van de kalenderleeftijd achter doordat de aanleg van netwerken trager en in een andere volgorde verloopt. Daarbij is in 90% sprake van comorbiditeit zoals angst, depressie, autisme, tics, leerstoornissen, gedragsproblemen, DCD.
Helaas wordt niet vermeld dat met de intrede van de Jeugdwet er nauwelijks nog kinderartsen zijn die de betreffende medicatie voorschrijven noch worden opgeleid. Ziekenhuizen vinden een aanbesteding met gemeenten, de aanschaf van andere software vanwege een andere declaratie structuur en alles wat er verder nog bij komt kijken om de financiering rond te krijgen, niet zinvol voor deze doelgroep.
Bij de invoer van de Jeugdwet zijn vele Kinder en Jeugdpsychiaters weer volwassen psychiatrie gaan doen. Er zijn er te weinig inmiddels. Voor soms 10 locaties is slechts een KJP beschikbaar, sommige KJP'ers doen alleen online consulten vanuit bijvoorbeeld de Antillen, er zijn ook SGGZ's zonder psychiater en daar kan dus niet eens medicatie voor geschreven worden.
Huisartsen krijgen allemaal kinderen op hun bord maar missen de kennis waardoor medicatie niet tijdig wordt aangepast en patiënten afhaken. Ze continueren wat is gestart. En hebben over het algemeen geen kennis van andere mogelijkheden dan methylfenidaat.
Ook het verlopen van patenten binnen de farmacie maakt dat er van de diverse afgifte- vormen inmiddels veel merken zijn. Deze bevatten andere vulstoffen waardoor van meer of minder stabiele bloedspiegels sprake is en er nare bijwerkingen kunnen ontstaan tgv heftige emotieregulatie stoornissen.
Onderbelicht is verder dat niet behandelen per persoon met ADHD
een miljoen euro kost (Scandinavische onderzoeken). Er is 3 keer vaker werkeloosheid, echtscheidingen, financiële problemen, verslaving, ongevallen, medische problemen, suicide, en nog veel meer criminaliteit.
Voor jongeren geldt: vaker tienerzwangerschappen, verslaving, vroegtijdig schoolverlaten, afstromen op een lager niveau dan qua intelligentie mogelijk zou zijn omdat onmacht wordt aangezien voor onwil.
Het is dus maar de vraag of het minder voorschrijven van medicatie een verbetering betreft of een achteruitgang door gemiste kansen op een waardevolle toekomst.
Beperking van een 'in het kort'
Bedankt voor de toevoegingen en overwegingen bij deze 'in het kort'. Helaas hebben we door het format van deze rubriek niet de ruimte om heel uitvoerig op een artikel in te gaan, maar dat vraagt dit onderwerp wel. Dat is ook wat kinder- en jeugdpsychiater Els van den Ban zei toen ik haar om een heel korte reactie vroeg: dat kan eigenlijk niet. Zij noemde ook een aantal punten die u noemt. Zij ziet bijvoorbeeld dat kinderen later en met ernstiger problematiek in de GGZ terechtkomen. Stof om in een ander artikel nog eens nader te belichten.