Zin en onzin bij de diagnostiek van spontane hypoglykemie

Inleiding

Hypoglykemie is een abnormaal lage glucoseconcentratie in het plasma. Het is dus een biochemische bevinding en geen klinische diagnose. In het algemeen geeft hypoglykemie klinische verschijnselen als de glucoseconcentratie in het plasma daalt tot beneden 2,6 mmoll.12 Patiënten met niet optimaal gereguleerde diabetes mellitus kunnen, als hun bloedsuikerconcentratie snel daalt, al bij hogere waarden hypoglykemische verschijnselen ervaren.3 Het klachtenpatroon bij hypoglykemie hangt samen met adrenerge stimulatie (o.a. trillen, transpireren, palpitaties, bleek zien) en met neuroglucopenie (o.a. concentratie- en visusstoornissen, gedragsveranderingen, verlaagd bewustzijn). Klachten mogen pas met zekerheid worden toegeschreven aan hypoglykemie als aan de trias van Whipple is voldaan (biochemische hypoglykemie, hypoglykemische symptomen, verdwijnen van deze symptomen na herstellen van euglykemie door bijvoorbeeld het eten van suiker).

Er kunnen veel ziekten en pathologische omstandigheden aan hypoglykemie ten grondslag liggen (tabel). Hypoglykemie als complicatie van de behandeling van diabetes mellitus komt ongetwijfeld het meest voor. Zich…