Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Ziekenhuisopnamen in Nederland vanwege anafylaxie door glafenine, 1987-1988

Onderzoek
M.M. van der Klauw
B.H.Ch. Stricker
R.M.C. Herings
W.S. Cost
H.A. Valkenburg
J.H.P. Wilson
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1994;138:140-5
Abstract
Abstract
Sluiten
Hospital admissions in the Netherlands because of anaphylaxis to glafenine, 1987-1988.

Estimation of the risk of anaphylaxis to glafenine.

Design

A case cohort study.

Location

All general and university hospitals in the Netherlands.

Method

All admissions in 1987 and 1988 with anaphylaxis as the principal diagnosis, and a random sample of admissions with related symptoms were included. Hospital discharge summaries were classified according to probability of anaphylaxis by a blinded audit committee. Subsequently, of the cases of probable and possible anaphylaxis the causative agent was assessed. The reference cohort consisted of all persons in the catchment area of a sample of pharmacies in the Netherlands, in the same period.

Results

Drug-induced anaphylaxis occurred in 107 patients: 20 were admitted because of anaphylaxis to glafenine (19), 12 to amoxicillin (11), 8 to diclofenac (7) and 7 to preparations containing paracetamol (7) of which 6 also contained propyphenazone (6). Relative risk estimations showed that the risk of developing anaphylaxis to glafenine relative to all other drugs was 167.7 in 1987 (95 CI: 63.0-446.4) and 128.6 in 1988 (95 CI: 50.4-328.5) in the cases of probable anaphylaxis. Based on the number of prescriptions, the risk of developing anaphylaxis to glafenine was 16.8 relative to all penicillins (95 CI: 8.5-33.3) and 32.7 relative to all nonsteroidal anti-inflammatory drugs (95 CI: 16.9-63.0).

Conclusion

Based on the estimated incidence of anaphylaxis to penicillins of at least 1:10.000 prescriptions, the incidence of anaphylaxis to glafenine can be estimated at 1:1000 to 1:2000 prescriptions in the Netherlands.

Samenvatting

Doel

Het bepalen van het risico van anafylaxie door glafenine.

Opzet

‘Case’-cohort-onderzoek.

Plaats

Alle Nederlandse algemene en academische ziekenhuizen.

Methode

Alle opnamen in 1987 en 1988 met als hoofddiagnose ‘anafylaxie’, en met een aselecte steekproef verkregen opnamen met gerelateerde symptomen werden onderzocht. Ontslagbrieven werden geclassificeerd door een geblindeerde beoordelingscommissie naar mate van waarschijnlijkheid van anafylaxie. Vervolgens werd het oorzakelijke agens vastgesteld in de gevallen van ‘mogelijke anafylaxie’ of ‘waarschijnlijke anafylaxie’. Het referentiecohort bestond uit alle personen in het verzorgingsgebied van een steekproef van apotheken in Nederland, in dezelfde periode.

Resultaten

Anafylaxie door geneesmiddelen kwam voor bij 107 patiënten; 20 werden opgenomen wegens anafylaxie door glafenine (19), 12 door amoxicilline (11), 8 door diclofenac (7) en 7 door paracetamol bevattende preparaten (7), waarvan er 6 tevens propyfenazon bevatten (6). Het relatieve risico van anafylaxie door glafenine ten opzichte van alle andere geneesmiddelen werd berekend op 167,7 in 1987 (95-betrouwbaarheidsinterval (BI): 63,0-446,4) en 128,6 in 1988 (95-BI: 50,4-328,5) bij ‘waarschijnlijke anafylaxie’. Gebaseerd op aantallen prescripties was het relatieve risico van anafylaxie door glafenine 16,8 (95-BI: 8,5-33,3) ten opzichte van alle penicillinen en 32,7 (95-BI: 16,9-63,0) ten opzichte van alle niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen.

Conclusie

Gebaseerd op de geschatte frequentie van anafylaxie door penicillinen van ten minste 1:10.000 prescripties, kan de frequentie van anafylaxie door glafenine geschat worden op 1:1000 tot 1:2000 prescripties in Nederland.

Artikelinformatie
Aanvaard op
In print verschenen in
week 3 1994

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 1994;138:140-5
Vakgebied
Basisvakken
Geneesmiddelen
Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis Rotterdam-Dijkzigt, afd. Interne Geneeskunde II, sectie Farmaco-epidemiologie, Dr. Molewaterplein 40, 3015 GD Rotterdam.

Mw.M.M.van der Klauw; dr.B.H.Ch.Stricker (tevens: Bureau Bijwerkingen Geneesmiddelen, Rijswijk), inspecteur van de volksgezondheid; prof.J.H.P.Wilson, internist.

Rijksuniversiteit, afd. Farmaco-epidemiologie, Utrecht.

Dr.R.M.C.Herings, apotheker. College ter Beoordeling van Geneesmiddelen, Rijswijk.

Dr.W.S.Cost, internist.

Erasmus Universiteit, Instituut voor Epidemiologie en Biostatistiek, Rotterdam.

Dr.H.A.Valkenburg, epidemioloog.

Contact dr.B.H.Ch.Stricker

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties