Vroeger ging je voor een operatie naar het ziekenhuis om de hoek, maar nu kun je ook bij een zelfstandige kliniek terecht. 20 jaar geleden werden ze toegelaten tot het zorgstelsel en inmiddels hebben ze een stevige voet aan de grond gekregen. Maar maakt de sector alle beloftes waar?
Het is 20 jaar geleden dat zelfstandige behandelcentra (zbc’s) volledig werden opgenomen in het zorgstelsel. Voor die tijd mochten ze ook al verzekerde zorg leveren, maar konden ze alleen de honorariumkosten van hun specialisten in rekening brengen bij de verzekeraars. Als het aan Els Borst had gelegen was daar nooit verandering in gekomen, zij wilde zbc’s zelfs verbieden. De toenmalige minister van Volksgezondheid ging pas overstag nadat de Raad van State oordeelde dat zo’n verbod in strijd was met Europese regels.1,2 Op dat moment kwam het haar ook wel goed uit om zbc’s toe te laten, want de wachtlijsten liepen steeds verder op. Ze ging ervan uit dat zelfstandige klinieken het wachtlijstprobleem konden helpen oplossen. Vandaar dat aanvankelijk alleen zbc’s toegelaten werden die zorg leverden waarvoor lange wachttijden golden, een eis die een paar jaar later werd losgelaten.
Toen Borst de zbc’s ‘omarmde’ waren er ongeveer 40 van dit…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties