Ximelagatran, een orale trombineremmer zonder de noodzaak van geregelde stollingscontrole

Tijdens het begin van het in september 2003 gehouden congres van de European Society of Cardiology zijn de resultaten van 2 grote trials op het gebied van orale antistolling gepresenteerd. De conclusies van deze studies kunnen belangrijke consequenties hebben voor patiënten die – vaak levenslang – gebruik moeten maken van de antistollingsmiddelen acenocoumarol of fenprocoumon. Zoals bekend betreft het hier zeer werkzame antistollingsmiddelen, die echter een smalle therapeutische breedte hebben. Voorts zijn er grote interindividuele verschillen tussen patiënten op het punt van dosisbehoefte en bestaan er veelvuldige interacties met andere medicijnen, voedingseigenschappen en bijvoorbeeld alcoholgebruik. Dit alles maakt frequente bewaking van het antistollingsniveau aan de hand van de ‘international normalized ratio’ (INR) en desgewenst dosisaanpassing van de orale antistollingsmedicatie noodzakelijk, wat door de patiënt vaak als lastig wordt ervaren. Verder komt het ondanks een adequate inzet van de Nederlandse trombosediensten regelmatig voor dat de INR zich niet in het therapeutische…