Wensgeneeskunde: worden dokters nu verkopers?

Opinie
Eva C.A. Asscher
Maartje H.N. Schermer
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2014;158:A7507
Abstract

Wensgeneeskunde – het gebruik van medische technieken op expliciet verzoek van de patiënt, zonder dat er medische noodzaak is – gebeurt in de dagelijkse praktijk. Soms lijkt het erop dat dit fenomeen toeneemt. In een kwalitatief onderzoek onder huisartsen en plastische chirurgen konden alle deelnemers zich patiënten voor de geest halen waarbij zij, zonder dat dit medisch noodzakelijk was, soms tegen hun eigen oordeel in, meegingen in de wens van een patiënt of cliënt.1

Er zijn allerhande voorbeelden van wensgeneeskunde. Internationaal zijn dat bijvoorbeeld de keizersnee op verzoek, het uitvoeren van jongensbesnijdenis en het voorschrijven van cognitieverbeteraars zoals modafinil.2,3 In de Nederlandse praktijk gaat het om het geven van bètablokkers bij rijexamens of het voorschrijven van huidblekende crème, het uitvoeren van nodeloze diagnostiek of het verrichten van een borstvergroting.1

Als artsen vaker ingaan op verzoeken van patiënten die buiten het medische domein liggen, zijn ze dan nog…

Auteursinformatie
Verantwoording

Belangenconflict en financiële ondersteuning: formulieren met belangenverklaring zijn beschikbaar bij dit artikel op www.ntvg.nl (zoeken op A7507; klik op ‘Belangenverstrengeling’).
Aanvaard op 23 april 2014

Auteur Belangenverstrengeling
Eva C.A. Asscher ICMJE-formulier
Maartje H.N. Schermer ICMJE-formulier
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties