Niet de tijd gaat voorbij, wij gaan voorbij

Afwezig in de eed van Hippocrates, die ik in de jaren 50 van de vorige eeuw bij mijn artsexamen aflegde, was de aanvaarding van enige verplichting jegens de samenleving. ‘Salus aegroti suprema lex’ – het welzijn van de zieke is de hoogste wet – stond in het boekje over medische ethiek en gedragsleer dat de KNMG mij een jaar na mijn artsexamen toestuurde. Alle nadruk lag, en ligt ook nú nog, op de plichten van de individuele arts ten aanzien van zijn individuele patiënt.

In Nieuw-Guinea, waar ik voor het eerst als arts werkzaam was, kwam de eerste test. Nederland…