Maria Andrea Willemsen

Wat wilde u vroeger worden?

‘Wat niet? Het idee dat geneeskunde bij me zou passen kwam pas in mijn eindexamenjaar.’

Welke levende arts bewondert u het meest en waarom?

‘Ik vind het in het algemeen bewonderenswaardig wanneer een arts – ondanks een overvolle agenda – de tijd neemt om collega’s iets te leren in een prettig leerklimaat. Ook artsen die goed kunnen schakelen naar het niveau van de patiënt om voorlichting te geven verdienen respect.’

Wat was de beste stap in uw carrière?

‘Vlak na mijn afstuderen ben ik voor 6 maanden naar Panama gegaan om daar voor Floating Doctors te werken. Dat is een organisatie die medische posten opzet in afgelegen gebieden om de lokale bevolking medische hulp te bieden. Erg dankbaar, maar ook leerzaam werk. Zeker voor een beginnend arts. Niet alleen op medisch, maar ook op cultureel vlak heb ik daar veel geleerd. Leuke bijkomstigheden waren de altijd schijnende zon en het wonen op een tropisch eiland.’

Wat heeft u ertoe bewogen een artikel bij het NTvG in te dienen?

‘Het artikel is voortgekomen uit een presentatie die ik als semi-arts gegeven heb. Het onderwerp interesseerde me dusdanig dat ik veel research had gedaan. Door de positieve feedback werd ik nog enthousiaster en gestimuleerd om de presentatie op papier te zetten. Samen met collega’s heb ik er een mooi artikel van kunnen maken.’

Wat zou u doen als u 1 dag de baas in Nederland zou kunnen zijn?

‘Er zijn een hele hoop dingen die in me opkomen, maar ik probeer me ook altijd te realiseren dat wij als Nederlanders in vergelijking met veel andere mensen in de wereld enorm veel geluk hebben; de gezondheidszorg, maar ook allerlei andere zaken, is hier zoveel beter geregeld dan in het buitenland.’

Waar bent of was u het gelukkigst?

‘Reizend, op een zeilboot, in de zon, me realiserend dat er bij thuiskomst een fijne plek op me wacht.’

Met welk dilemma worstelt u momenteel?

‘Een dilemma is overdreven, maar over dit interview heb ik wel even na moeten denken. Toen ik de vragen las, dacht ik: deze zijn bedoeld voor artsen die al langer in het vak werken. In de praktijk loop ik er ook wel eens tegenaan dat ik twijfel over de waarde van mijn inbreng of ideeën, omdat ik nog relatief weinig ervaring in het vak heb. In veel gevallen levert ervaring en kennis de beste ideeën op, maar ook vaak genoeg kan de frisse blik en het enthousiasme van de jonge dokter juist tot nieuwe inzichten leiden.’

Heeft u een ‘guilty pleasure’?

‘Eerlijk? Zweedse kruiswoordpuzzels en legpuzzels. Niet helemaal passend bij mijn leeftijd en misschien wat kneuterig.’

Welke persoonlijke ambities heeft u?

‘Ik kom uit een familie waar graag en heerlijk gekookt wordt. Ik zou het geweldig vinden om de lekkerste gerechten te bundelen in een kookboek. En ik zou ooit nog een grote sportprestatie willen leveren; te beginnen met een kwarttriatlon, denk ik. Balance is key! Naast de medische wereld houd ik van organiseren en ik hoop dat in de toekomst te combineren. Bijvoorbeeld door het organiseren van grote congressen, implementatie van preventieve zorg op grote schaal, of het opzetten van medische cursussen.’

Als u nu geen arts was, wat zou u dan het liefste zijn? En waarom?

‘De nieuwe Floortje Dessing.’

Heeft u een tip voor studenten?

‘Doe wat goed voelt! Ik liet me soms meeslepen door de gedachte dat ik aan het eind van mijn opleiding moest weten hoe mijn verdere loopbaan eruit zou komen te zien. Ten eerste kan je dit niet voorspellen, ten tweede ben je nog hartstikke jong. Geniet ervan dat je binnen allerlei vakgebieden aan de slag kan. Wat uiteindelijk het beste bij je past dat voel je vanzelf!’

Wat is uw motto of lijfspreuk?

‘Ik herinner mezelf regelmatig aan de “5x5 rule”: if it’s not gonna matter in 5 years, don’t spend more than 5 minutes being upset about it.’

Wat doet u om fit te blijven?

‘Wielrennen, sportklasjes en mijn dagelijkse stappendoel behalen. En een enkele keer voorstellen om mijn oranje Tony Chocolonely-reep tóch te delen. Een heel enkele keer.’

Wat zou u willen veranderen in de zorg?

‘Ik ben groot voorstander van werkweken van 40 uur. We zijn allemaal mensen; een arts zorgt veel voor anderen, maar moet ook de tijd hebben en energie overhouden om goed voor zichzelf te zorgen.’

Aan wie zou u uw excuses willen aanbieden?

‘Aan alle Panamezen die met mijn gebrekkige Spaans hebben moeten dealen. Met name voor de zwangeren die ik heb gevraagd of ze last van hadden van “sangria” i.p.v. “sangre” (=bloed) -verlies tijdens de zwangerschap.’

Wat zou u geweten willen hebben toen u jong was?

‘Dat er nog veel te leren valt. Dat realiseerde ik me al te goed toen ik laatst diesel in plaats van benzine in mijn gloednieuwe leaseauto tankte.’

Is de gedachte aan pensioen een droom of een nachtmerrie?

‘Een droom. Ik hoop tegen die tijd op vrijwillige basis nog wat werk te kunnen doen, zoals ik eerder in Panama gedaan heb. Een collega aldaar ging na zijn werk bij Floating Doctors met zijn zeilboot de overtocht naar Europa maken. Dat lijkt me een prima invulling van mijn pensioen.’

Wat doet u met 1 miljoen euro?

‘Je raadt het al: reizen! Een deel gaat naar goede doelen en het openen van een restaurantje of koffietentje als hobby zou ook tot de mogelijkheden behoren. Oh, en ik koop direct een nieuwe kapstok die wél aan de muur blijft hangen.’