Het recht om niet te weten

Mirjam Schepens
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2015;159:B1175

Mirjam Schepens heeft recent haar opleiding als klinisch geriater afgerond en zal per september in een ziekenhuis in Zuid-Oost-Brabant gaan werken. Het afgelopen jaar heeft zij 6 maanden doorgebracht in het St. James’s Hospital in Dublin, waar zij zich verder heeft verdiept in geheugenproblematiek. In haar weekboeken vertelt zij over haar ervaringen in Dublin (mew.schepens@gmail.com).

Tijdens mijn eerste huisbezoek in Dublin ging ik langs bij Paddy, verwezen vanwege geheugenproblematiek. Kans om mijzelf voor te stellen kreeg ik niet. Terwijl hij me voor ging naar de zitkamer stortte hij een waterval van woorden over me uit waar ik met geen mogelijkheid tussen kwam. Pas toen hij na een paar minuten een slokje water nam zag ik mijn kans schoon een vraag te stellen: of hij wist wie ik was? De woordenstroom begon van voren af aan, maar een antwoord kreeg ik niet … Ik onderbrak hem opnieuw met de mededeling dat de huisarts aan mij had…

De onzichtbare patiënt
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties