‘Wat kan ík doen?’

Deur met een stoel
Emma Paes

De persoonlijke ervaringen van artsen kunnen inspirerend en leerzaam zijn voor vakgenoten. In deze rubriek biedt het NTVG ruimte om die ervaringen te delen.

Het is klokslag twaalf, oudejaarsnacht, als ik op de operatiekamer sta. Op tafel ligt een kind. We moeten zijn zwaar beschadigde hand tot aan de pols amputeren. De oogarts is al begonnen met het verwijderen van zijn oog; ook dat kon niet worden gered. Ik overleg nog met twee collega’s, om zeker te weten dat ik geen enkele optie over het hoofd zie. Maar de conclusie is bitter: er valt niets meer te herstellen.

Als kinderplastisch chirurg zie ik geregeld ernstige verwondingen bij kinderen. We proberen altijd te redden en reconstrueren wat kan; dat is ons vak. Diepe…

Dit artikel is gepubliceerd in het dossier
Public Health
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties