De persoonlijke ervaringen van artsen kunnen inspirerend en leerzaam zijn voor vakgenoten. In deze rubriek biedt het NTVG ruimte om die ervaringen te delen.
‘Het is klokslag twaalf, oudejaarsnacht, als ik op de operatiekamer sta. Op tafel ligt een kind. We moeten zijn zwaar beschadigde hand tot aan de pols amputeren. De oogarts is al begonnen met het verwijderen van zijn oog; ook dat kon niet worden gered. Ik overleg nog met twee collega’s, om zeker te weten dat ik geen enkele optie over het hoofd zie. Maar de conclusie is bitter: er valt niets meer te herstellen.
Als kinderplastisch chirurg zie ik geregeld ernstige verwondingen bij kinderen. We proberen altijd te redden en reconstrueren wat kan; dat is ons vak. Diepe…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2025;169:C5922
Vakgebied
Reacties