Elders in dit tijdschrift concludeert Martijn Oude Voshaar dat het stoppen van de behandeling met TNF-α-blokkers bij patiënten met reumatoïde artritis gepaard gaat met een behoorlijke kostenbesparing, maar ook met een gering verlies van kwaliteit van leven.1Om de stijgende zorgkosten enigszins beheersbaar te houden zullen onderzoeken naar de effecten van het stoppen van een medicamenteuze behandeling steeds vaker verricht worden.
Een arts kan de opvatting hebben dat geld geen rol mag spelen in de zorg, maar als we kosten niet meewegen in medische beslissingen is het goed mogelijk dat we geld niet slim uitgeven.2 Er is een theoretisch raamwerk om vast te stellen of behandelingen ‘te duur zijn’ voor wat ze opleveren.3 Dit raamwerk wordt door Zorginstituut Nederland gebruikt om te beoordelen of nieuwe behandelingen wel of niet tot het basispakket toegelaten mogen worden. De studie waarover Oude Voshaar rapporteert roept de vraag op of dat raamwerk ook kan worden toegepast om bestaande behandelingen uit het basispakket te verwijderen.
Drempelwaarde
Voordat een nieuw geneesmiddel tot het basispakket wordt toegelaten, toetsen we of de kosten van het geneesmiddel opwegen tegen de baten ervan. We delen de meerkosten van het geneesmiddel door de extra gezondheidswinst en drukken die ratio uit als de kosten per ‘quality-adjusted life year’ (QALY). In de…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties