In het artikel ‘Verdwenen is Freuds divan’ (2007:96) is de afbeelding die van Freuds wachtkamer, niet van diens spreekkamer.
Artikelinformatie
In print verschenen in
week 6 2007
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:388
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG
Wie had de Nobelprijs moeten krijgen?
Berg en Dal, februari 2007,
Als aanvulling op uw verbeteringen (2007:388) op het artikel ‘Wie had de Nobelprijs moeten krijgen?’ (2007:73-7) wil ik graag het volgende opmerken. Van de Kamer en Weijers hebben zonder twijfel de oorzaak van coeliakie, glutenallergie, nader kunnen preciseren. En met de kwantitatieve bepaling van vet in de ontlasting – een methode ontwikkeld door Van de Kamer – werd een degelijke getalsmatige ondersteuning van de klinische bevindingen goed mogelijk.
Maar de jarenlang voortgezette klinische zorgvuldige observaties van Dicke wezen Weijers en Van de Kamer de weg naar diepergaand onderzoek. Dicke had al in 1950 aangetoond dat het kwalijke agens in ieder geval niet het tarwezetmeel was.1 2 Zijn werk benadrukt voor deze tijd van MRI en talloze laboratoriumbepalingen – pas vele jaren na 1950 mogelijk – hoe belangrijk klinisch waarnemen is.
Dicke WK. Coeliakie. Een onderzoek naar de nadelige invloed van sommige graansoorten op de lijder aan coeliakie [proefschrift]. Utrecht: Rijksuniversiteit; 1950.
Pena AS. History of coeliac disease, Dicke and the origin of the-gluten-free diet. In: Mearin ML, Mulder CJJ, editors. Coeliac disease, 40 years glutenfree. Dordrecht: Kluwer; 1991.