Vaardigheidsonderwijs, in het bijzonder de toepassing van simulaties

Perspectief
H.J.M. van Rossum
A.J.J.A. Scherpbier
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1996;140:2246-9

Vaardigheidsonderwijs krijgt zowel in de opleiding tot arts als in vervolgopleidingen en nascholing steeds meer aandacht. Dit is niet verwonderlijk. Vaardigheden kunnen goed beoordeeld worden. In de Wet op de Beroepen in de Individuele Gezondheidszorg (BIG) is vastgelegd dat men ze moet beheersen. Vaardigheden moeten regelmatig toegepast of geoefend worden, anders daalt het niveau. Zo is bekend dat resusciteren regelmatig geoefend moet worden om de vaardigheid te beheersen op het moment dat het nodig is.1 Niet alleen de techniek van de vaardigheid is van belang, het is ook belangrijk aan te geven waarom geresusciteerd moet worden of waarom niet. Het motiveren van het gebruik van een vaardigheid vereist dus kennis. Het verwerven van theoretische kennis en het aanleren van vaardigheden moeten goed op elkaar worden afgestemd.

Voor het oefenen van vaardigheden kan of mag niet altijd een beroep worden gedaan op patiënten. Daarom wordt de werkelijke situatie vaak nagebootst…

Auteursinformatie

Rijksuniversiteit Groningen, faculteit der Geneeskunde, afd. Onderwijs, Antonius Deusinglaan 1, 9713 AV Groningen.

Prof.dr.H.J.M.van Rossum, arts.

Rijksuniversiteit Limburg, faculteit der Geneeskunde, Skillslab, Maastricht.

A.J.J.A.Scherpbier, arts.

Contact prof.dr.H.J.M.van Rossum

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties