De diagnose ‘urineweginfectie’ (UWI) is bij ouderen in het verpleeghuis niet eenvoudig te stellen, omdat deze patiënten vage klachten kunnen hebben die dikwijls niet gerelateerd zijn aan een UWI. Bovendien kunnen verpleeghuisbewoners met dementie hun klachten niet adequaat uiten.1 Omdat een UWI bij deze populatie kan leiden tot ernstige complicaties, zoals een pyelonefritis en urosepsis, schrijven artsen vaak antibiotica voor, soms op basis van aspecifieke symptomen.2
In een Europese observationele studie bleek 50% van de voorgeschreven antibiotica in verpleeghuizen gericht te zijn op de behandeling of preventie van een UWI.3 Een recent onderzoek liet echter zien dat het aanvragen van urinekweken in het verpleeghuis vaak niet correct gebeurt en dat de kweekuitslag vaak niet leidt tot aanpassing van het ingezette beleid.4 In het verleden zijn weliswaar criteria voorgesteld om de aanwezigheid van een UWI beter in te kunnen schatten alvorens een kweek aan te vragen en antibiotica voor te schrijven,5,6 maar het is de vraag of de resultaten van de kweek ons echt vooruit helpen. Haaijman en collega’s wijzen terecht op de lage specificiteit van een urinekweek.4
Asymptomatische bacteriurie
In het verpleeghuis is de prevalentie van asymptomatische bacteriurie (ABU) hoog (25-50% bij vrouwen en 15-40% bij mannen).4 Dit betekent dat in deze populatie een urinekweek bij de helft van de patiënten…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties